Ostatnie kontrowersje wokół cenzury na Salonie bardzo mnie zasmuciły. Ale to nic. Gorzej że zaszkodziły bardzo fajnemu miejscu, jakim jest ten portal. Myślałem, że to będzie miejsce wolnej wymiany myśli, w którym można będzie coś wyrazić, wymienić drugoobiegowe informacje, poznać ciekawych i porządnych ludzi … I tak było. Nie przeszkadzało mi, że bieżączka polityczna przesłania tu (zresztą nie zawsze) sprawy dużo ważniejsze i ciekawsze. Nie irytowali mnie ludzie w typie Galopującego Majora, megalomani bez cienia pokory, sprowadzający dyskusję do licytacji lapsów i potknięć adwersarzy i kończący ją triumfalnym ogłoszeniem zwycięstwa, którego nikt poza nimi nie dostrzegał. Trochę bardziej drażnili mnie zarozumiali publicyści w stylu „Korespondenta z Francji”, bez zastanowienia głoszący wielkość miernot, zachwalający to, z czego zazwyczaj się śmieję, domagający się wszelkich możliwych zakazów … Ale pisałem sobie w spokoju, starałem się nikomu nie wadzić. Salon to była i ciągle jest bardzo fajna sprawa. Nigdy nie wiedziałem, że zwykli ludzie mają taki potencjał twórczy. Że na prawicy jest tak wielu, i to świetnie piszących. Nie wiedziałem też, że są na lewicy ludzie tacy jak Bartek Węglarczyk – choć niekonsekwentni, naiwni czasem, to jednak dający się lubić i dostarczający wielu ciekawych informacji i tematów. Więc zaglądałem tu codziennie i chociaż jestem tylko niszowym blogerem i komentuję jedynie z rzadka, czułem, że razem tworzymy coś dobrego, jakąś nową jakość w świecie mediów, że tutaj super pióra bez legitymacji dziennikarskiej mogą stać się kimś i że jednocześnie tu tworzy się normalna scena dyskusji, jakiej w Polsce od dawna nie było. Tu była normalność. Ale coś się popsuło. Bo wkroczyła cenzura. I nawet dobrze. Bo w każdym salonie musi być szwajcar, który pijanych gości delikatnie wyprowadzi, a niepożądanych przybłędów wyrzuci na bruk. Ale szwajcar ni może być uczestnikiem dyskusji. Nie może też działać swej woli. Więc według czyjej woli? Woli gospodarza? A jeśli gospodarz się myli? Jeżeli też pogrążył się w ferworze sporu? Wszak jest tylko człowiekiem. Ostatnio szwajcar uciszył w pół słowa Księżniczkę Venissę. Nie zrobił tego, kiedy drobny paszkwilant Nostromo nazwał Sir Węglarczyka „ch****” ani kiedy obrażał religijne uczucia innych w rozmowie z mister Zetorem. Efektem było wyjście Księżniczki, do której przyłączył się kapitan Freeman. Ilu jeszcze naszych przyjaciół opuści Salon w proteście przeciwko wybrykom szwajcara? Dlatego najlepiej będzie ustanowić regulamin dla szwajcara. Nie udawajmy, że cenzury nie ma, bo musi być, ale uczyńmy ją jak najbardziej łagodną i rozsądną. Gospodarzami Salonu są państwo Janke. Jestem im bardzo wdzięczny za stworzenie tego miejsca. Jednak Salon istnieje dla gości. Gospodarze wielokrotnie zapewniali, że niebiescy są im bardzo drodzy. Jako porządnym ludziom im wierzę. Dlatego choć jestem tutaj tylko planktonem, wystosuję apel O OTWARTĄ DYSKUSJĘ NAD REGULAMINEM SALONU. Inaczej Salon w krótkim czasie stanie się uboższy o wielu komentatorów. A odejście całej niebieskiej prawicy, podobnie jak odejście całej lewej strony, nikomu nie posłuży.
Twórca - raz na miesiąc, leniwy do imentu. Libertarianin - tyle wolności ile można tyle atlantyckiego imperializmu żeby zlikwidować jeszcze gorsze państwa. Amerykanin - i do tego nacjonalista! Przykład na to jak można nim zostać nie mając obywatelstwa i nigdy nie ruszając się z Europy. Transhumanista - religia taka, popularna szczególnie w Dolinie Krzemowej; głosi ze przy tym tempie postępu technicznego ludzie zaczną niedługo posiadać cechy boskie, a przynajmniej nadludzkie, takie jak dodatkowe zmysły czy nieśmiertelność, i z tego każdy już sobie sam wyciąga wnioski. Można sobie wierzyć, znajdować w tym pociechę, czuć się wyjątkowym i w imię tego tworzyć i zabijać, jak w przypadku każdej innej religii. GG: 7211588 - nabluzgaj mi w cztery oczy ;)
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
