Chirac żałuje, ale nie aż tak bardzo

W tym tygodniu ukazała się we Francji obszerna książka zatytułowana „L’inconnu de l’Elysée”, czyli „Nieznajomy z Pałacu Elizejskiego”. Autor: Pierre Péan. Pięćset stron na podstawie długich rozmów między autorem a Chirakiem. Między 1 lipca ubiegłego roku a 14 stycznia tego roku autor spędził z prezydentem kilkadziesiąt godzin, podczas których ten ostatni po raz pierwszy opowiadał o swoim życiu publicznym i prywatnym, o swoich pasjach, i oczywiście o karierze politycznej. Mówił również o pamiętnych miesiącach przed inwazją na Irak, i oczywiście o swojej gniewnej reakcji na poparcie, między innymi przez Polskę, tej awantury.

Przytaczam kilka zdań z książki, poświęconych tej wypowiedzi Chiraca z 2003 roku. Początek to słowa Pierre’a Péana, a następnie to co w cudzysłowie, to cytaty z Chiraca:

Dzisiaj prezydent żałuje „mało chwalebnej interwencji”, podczas której „ochrzanił Europejczyków”: „Muszę powiedzieć, że trochę mi to wymknęło podczas konferencji prasowej w Brukseli, ale dopiero co dowiedziałem się wtedy, że nowi Europejczycy, w szczególności Polacy i dwa lub trzy inne kraje, właśnie otrzymali list od Blaira, o którym nie zostałem poinformowany. W ciągu kwadransa, nie porozumiewając się z nikim, odpowiedzieli na ten list mówiąc, że zgadzają się i że popierają pozycję Blaira... Powinienem był lepiej panować wtedy nad swoimi słowami, to jest oczywiste, ale moim celem nie było obrażanie ich, ale powiedzenie, że to nie było normalne, by w sprawie, która dotyczyła wojny lub pokoju, nowi członkowie Unii zajmowali stanowisko bez żadnych uprzednich konsultacji. Powiedziałem to w sposób niezręczny, a oni się obrazili, trudno!”

Koniec cytatu.

Ów list Blaira – warto to przypomnieć – mówił o tym, że Irak stanowi zagrożenie dla świata, przede wszystkim z powodu swojej broni masowego rażenia, że ma związek z zamachami 11 września 2001, że współpracuje z Al Kaidą. Na tej podstawie autorzy listu mówili, że EUROPA powinna była poprzeć tę wojnę.