Jak to dobrze być zwyczajnym obserwatorem i funkcjonować w świecie w którym jedną z trudniejszych decyzji jest wybór koszuli na następny dzień do pracy. Wtedy - czyli nie znając uwarunkować (geo)politycznych, społecznych, personalnych, gospodarczych łatwo i przyjemnie jest krytykować kandydatów na premiera. Będąc właśnie takim totalnym laikiem podzielę się opinią, którą nikt się nie przejmie co mi wcale nie przeszkadza :). Otóż zamiana Beaty Szydło na Mateusza Morawieckiego to próba udoskonalenia mechanizmu, który funkcjonuje lepiej niż poprawnie, który przyniósł zwykłym i niezwykłym, szarym i barwnym, najbiedniejszym i średnio zamożnym Polakom zmianę na lepsze. Jeśli chcą to pracują a przy okazji więcej zarabiają, mogą słuchać i oglądać swoich ulubionych dziennikarzy i polityków w największych stacjach tv. Dziś Polska jest po prostu kolorowa bo tacy są Polacy a nie dlatego, że tak zadekretował jakiś towarzysz z GW.
Tę zmianę wprowadziła ekipa Beaty Szydło. Obecnie wygląda to tak jakby Morawiecki mógł wdrażać w życie swoje pomysły a tarczą ochronną była pani premier. Wszystko więc gra. Po co więc tę układankę burzyć? Wydaje mi się, że prezes Kaczyński zaczyna szukać po prostu swojego następcy. Znajomi twierdzą, że wygląda bardzo, bardzo blado więc może dolega mu nie tylko kolano? A być może widząc upadek (nie tylko wizerunkowy) platformy po nagłym odejściu Tuska zdał sobie sprawę, że nigdy nie wiadomo, kiedy nastąpi zmiana warty w partii. Gdyby taka teza była prawdziwa to czy następny premier miałby zostać także prezesem PiS? Czy Morawiecki - przywódca PiS miałby szansę na utrzymanie się na szczycie władzy i rozwinięcie partii?
Ja bym wolał utrzymanie status quo. Obawiam się zmiany, której ryzyko porażki jest wg mnie spore. Czy warto je podejmować już teraz? Nie byłoby lepiej zaczekać do nowych wyborów i wtedy zająć się sprawami partii?
