Kit - to ogólna nazwa różnorodnych wiadomości medialnych.
Z których najistotniejsze dotyczą akcji "fotoradar", tortur stalinowskich w wersji "live" i uniwersalnego zestawu na każdą okazję, pt.: Tusk, Kaczyński, Kwaśniewski, Miller, Kalisz, Giertych, Nowak i ... CBA.
Są to bardzo gęste i trwałe masy plastyczne, twardniejące w umyśle naszym w ściśle określonym czasie od użycia. Czyli od chwili permanentnego "zakitowania" się.
Specyfik jest przydatny do:
1. Wypełnienia przestrzeni kresomózgowia obejmującej obie półkule mózgu, spoidła mózgu i hipokamp. Hipokamp to zasadniczy medialny organ nadzorujący większość naszych czynności umysłowych. Tak pospolitych jak i absorbujących przepływ informacji.
2. Uszczelnia wszystkie bez wyjątku nieruchome połączenia w kwestiach samodzielnego myślenia. Charakteryzujące się o dużym "luzem" w odbiorze informacji lub też niedokładnie do siebie przylegające.
3. Łączy zróżnicowane, sprzeczne, wykluczające się i nieprawdziwe informacje za pomocą grubych spoin.
Kity mogą z czasem stwardnieć na tzw. "beton umysłowy" lub też pozostawać cały czas w stanie niewielkiej tylko plastyczności.
Co w rezultacie specjalnie nic nie zmienia pozostawiając tak "zakitowanego" w jego szczelnym bo dokładnie zakitowanym bzdurami - własnym "zakitowanym" świecie.
Wyborną i dodatkową zaletą kitów jest również ich znaczna odporność na działania zewnętrzne jakiegokolwiek innego środowiska, spoza fabryki kitu.
I nie wynika to z doboru składników użytych do wyprodukowania konkretnego kitu, ani też z grubości nakładania lub smarowania kitem.
Kity są materiałami wykonywanymi z tanich składników: np. meeting dwóch adwersarzy a w realu zakolegowanych polityków z jednym też zblatowanym redaktorem. Wtedy ich aplikacje nie są zbyt wysokiej jakości. Zwykle takie połączenia lub wypełnienia tracą po zakończeniu emisji swoją objętość a nawet szybko popadają w niepamięć. Stąd takie kity nie nadają się w żaden sposób do niwelowania nierówności w dialogu ze społeczeństwem. Rzecz jasna w charakterze tylko wypełnień szpachlowych na czas bardzo krótki.
Kity informacyjne są stosowane wszędzie tam, gdzie wymóg stosowania ich w dużych ilościach dyktuje poszukiwanie materiałów tanich a zarazem skutecznych w oddziaływaniu na potencjalnego odbiorcę. Płci obojga.
Typowym przykładem tradycyjnego kitu służącego do jednoczesnego łączenia i uszczelniania szyb od telewizora z ramami obudowy radioodbiornika jest mieszanina pokostu i kredy, czyli tzw. gminny kit radiowo-telewizyjny.
W przypadku konstrukcji z innych materiałów, kit radiowo-telewizyjny wzbogacany jest o dodatek minii ołowianej. Natomiast do łączenia szyb akwariowych wykorzytywanych przy budowie reglamentowanych aut na talony i leżanek na kartkę małżeńską w oparciu o najnowszą bo nawet wodoszczelną generację stosujemy kit robiony na gorąco z gliceryny i minii ołowianej.
Z kolei kity bitumiczne są stosowane do wypełniania szczelin dylatacyjnych w długich budynkach rządowych oraz do wypełniania szczelin i pęknięć w drogach i wszystkich innych autostradach posiadających jako taką nawierzchnię utwardzoną. Kit bitumiczny to specyfik na dolegliwości i niedoskonałości takie jak:
- pasy startowe;
- przeciekające dachy w nowo wybudowanch obiektach sportowych i nie tylko;
- autostrady i drogi ekspresowe;
- gaz łupkowy;
- służba zdrowia;
- wymiar sprawiedliwości z uwzględnieniem dotyczącym zmian architektonicznych dla korytarzy w gmachach sądów powszechnych. Z owalnych na tulejowate.
- bezrobocie i bezdomność;
- a nawet na ból głowy, zwis męski i prostatę ...
Inne tematy w dziale Polityka
