Botany Bay - jak skazańcy odkryli Australię

ostatnia aktualizacja:

13.05.2017 06:04

- Skazuję Cię, ale nie wiem na co, może na burzę morską i katastrofę okrętową, może na okrutną zarazę, może na głód, a może na to, byś został pożarty przez dzikie zwierzęta. Odejdź i szukaj szczęścia, żyj albo giń, cierp albo bądź szczęśliwy. Precz z moich oczu! – ironicznie pisał Jeremy Bentham, angielski prawnik.

13 maja 1787 brytyjska Pierwsza Flota wypłynęła z 1487 osobami (w tym 778 skazańcami), w celu założenia pierwszej europejskiej kolonii na kontynencie australijskim.

Dedykacja:

Pracę tę poświęcam Markowi Ch. życząc powrotu do zdrowia

Dożywocie za kawałek sera

W końcu XVIII wieku Anglia borykała się z problemem gwałtownie rosnącej przestępczości i przepełnienia więzień. Było to spowodowane m.in. negatywnymi skutkami rewolucji przemysłowej. Brakowało pracy, ceny rosły, a wielu ludzi cierpiało głód.

W 1790 roku londyńska policja oceniała, że spośród 800 tysięcy mieszkańców stolicy 105 tysięcy stanowią kryminaliści. Rzecz w tym, że w tym czasie do groźnych przestępstw często zaliczano czyny, dziś kwalifikowane jako drobne wykroczenia. Zaś jedyną znaną i stosowaną metodą zwalczania przestępczości było zaostrzanie kar. Dożywotnie wyroki więzienia wydawano za kradzież kawałka płótna, czy sera.

"Wysypisko śmieci"

Przez lata skazańców wysyłano za Atlantyk. Głównie do Indii Zachodnich i na kontynent północnoamerykański. Przegrana w 1783 roku wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, zmusiła Anglików do poszukiwania nowego "wysypiska śmieci". Po nieudanym eksperymencie w Afryce Zachodniej, skierowano wzrok w nieznane.

W 1786 roku Parlament Brytyjski postanowił utworzyć kolonię karną w okolicach opisanej przez Jamesa Cooka Botany Bay w Australii. Tysiące ludzi, często drobnych przestępców, wysłano na koniec świata. Do miejsca, o którym nic wówczas nie wiedziano - dokąd sięga, jaki jest tam klimat, czy jakie kryje niebezpieczeństwa?

Jeremy Bentham, angielski prawnik i filozof, tak skomentował tę decyzję: "Skazuję Cię, ale nie wiem na co, może na burzę morską i katastrofę okrętową, może na okrutną zarazę, może na głód, a może na to, byś został pożarty przez dzikie zwierzęta. Odejdź i szukaj szczęścia, żyj albo giń, cierp albo bądź szczęśliwy. Precz z moich oczu!".

Australia jak Syberia

Z Anglii, pod dowództwem kapitana Arthura Phillipa, wyruszyło jedenaście żaglowców. Na pokładzie, oprócz załogi i zbrojnej eskorty, znajdowało się 778 skazańców. 18 stycznia 1788 dotarli na miejsce. Okazało się, że wylądowali na pustkowiu - nie było tam nic.

– Australia była dla XIX-wiecznej Anglii tym, czym Syberia dla Rosji – mówił na antenie PR prof. Paweł Wieczorkiewicz.

Więźniów podzielono na brygady robotnicze i przystąpiono do pracy. W ciągu roku powstały zalążki pierwszej osady – miasteczko Sydney.

Program resocjalizacji

Początkowo koszty utrzymania kolonii były tak duże, że rozważano jej porzucenie. Gubernator Phillip zdawał sobie sprawę, że utrzymanie przedsięwzięcia, powiedzie się tylko wtedy, gdy kolonia będzie samowystarczalna. Zdobył zaufanie i szacunek więźniów starając się zapewnić wszystkim pożyteczną pracę. Część zatrudniono w administracji i w magazynach. Innych przy rozbudowie miasta, portu i ich obsłudze. Stopniowo wprowadzono bezprecedensowy system resocjalizacji. Więźniowie za dobre sprawowanie mogli otrzymać kolejno urlop, zapłatę za pracę, ziemię na własność, a wreszcie upragnioną wolność.

Podróżnicy, którzy odwiedzali Australię w pierwszych dwóch dekadach XIX wieku, byli zgodni, że zapanował tam niemal wzorowy ład, a bezpieczeństwo było nieporównywalnie większe niż w ówczesnych miastach europejskich. Od początku XIX wieku zaczęto notować zyski. Eksploracja wybrzeży i głębi kontynentu ukazała bogactwo i ogrom nowych ziem.

Australijki cud

O ile w pierwszych stu latach swojego istnienia amerykańskie kolonie osiągnęły liczbę czterystu tysięcy mieszkańców, to w Australii były to trzy miliony. Sukces australijskiej kolonii rozpoczął debatę o etyce angielskiego systemu karnego. Zwyciężył pogląd, że zsyłanie więźniów do nieznanych krajów jest równoznaczne z popieraniem niewolnictwa. Epopeja więźniów skończyła się w roku 1849 – Australia stała się krajem normalnym.

Aż do dzisiaj!!! wiek XXI od roku 2020...

Tym razem Nowy Porządek Świata (NWO) tworzą ludzie plemienni o innych korzeniach.

Czy Aborygeni pokonają "nowego Cooka" i go zjedzą czas pokaże.

https://www.gov.pl/web/dyplomacja/nowa-zelandia

Nowa Zelandia

Ostrzeżenia dot. COVID-19

Pamiętaj, przed podróżą zarejestruj się w systemie Odyseusz!

W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych za granicą, MSZ będzie mógł się z Tobą skontaktować, udzielić niezbędnych informacji oraz pomocy poprzez właściwą placówkę dyplomatyczno-konsularną.

Po konsultacjach z Głównym Inspektoratem Sanitarnym w związku z trudną i dynamiczną sytuacją epidemiologiczną COVID-19 na świecie spowodowaną utrzymującą się na wysokim poziomie liczbą zakażeń i zachorowań wywołanych wirusem SARS-CoV-2 oraz jego nowymi wariantami MSZ apeluje o unikanie podróży zagranicznych, które nie są konieczne.

Podejmując decyzję o wyjeździe, należy liczyć się z możliwymi trudnościami w powrocie do kraju, ograniczeniami w ruchu lotniczym, obowiązkiem poddania się kwarantannie lub samoizolacji, a także przeprowadzenia dodatkowych badań lekarskich na zlecenie władz miejscowych.

Jeżeli zdecydujesz się na wyjazd – pamiętaj, aby się koniecznie zaszczepić! Tylko w ten sposób unikniesz kwarantanny wjazdowej, niezależnie czy wracasz z UE, czy spoza Strefy Schengen.

Zapoznaj się tutaj ze szczegółowymi informacjami dot. zasad kwarantanny po powrocie do Polski.

Szczegółowe informacje nt. sytuacji epidemiologicznej i warunków wjazdu do poszczególnych państw znajdziesz w naszej zakładce Informacje dla podróżujących.

Zachęcamy do śledzenia bieżących doniesień nt. zagrożenia epidemiologicznego koronawirusem przed wyjazdem za granicę na stronie Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób.

Granice pozostają zamknięte dla wszystkich podróżnych z wyjątkiem:

1. obywateli nowozelandzkich i stałych rezydentów,

2. partnerów i dzieci obywateli Nowej Zelandii lub stałych rezydentów (pod warunkiem posiadania odpowiedniej wizy, jeśli wymagana),

3. personelu dyplomatyczno – konsularnego rezydującego w Nowej Zelandii,

4. obywateli i stałych rezydentów Australii na co dzień mieszkających w Nowej Zelandii,

5. podróżnych z Australii, Wysp Cooka i Niue spełniających określone warunki.

Z zakazu wjazdu do Nowej Zelandii, po uzyskaniu specjalnej zgody, zwolnieni mogą być pracownicy służby zdrowia, pracownicy „niektórych kluczowych sektorów gospodarki”, załogi statków, oraz w wyjątkowych okolicznościach inne osoby powołujące się na względy humanitarne. Dokładna lista: https://www.immigration.govt.nz/about-us/covid-19/border-closures-and-exceptions/entry-to-new-zealand/critical-purpose-reasons-you-can-travel-to-new-zealand

Wniosek o wydanie zgody na wyjazd do Nowej Zelandii: https://www.immigration.govt.nz/formshelp/request-for-travel-to-new-zealand

Dodatkowe restrykcje wjazdowe dotyczą przyjezdnych z „krajów wysokiego ryzyka”: Brazylia, Pakistan, Indie, Papua-Nowa Gwinea. Szczegóły: https://www.immigration.govt.nz/about-us/media-centre/news-notifications/restrictions-on-travel-from-very-high-risk-countries

Więcej informacji dot. ograniczeń wjazdowych dostępnych jest na portalu Urzędu Imigracyjnego: https://www.immigration.govt.nz/about-us/covid-19/border-closures-and-exceptions

Wszyscy podróżni przybywający do Nowej Zelandii muszą posiadać negatywny wynik testu na COVID-19 (na min. 72 godziny przed wylotem). Wymóg ten nie obowiązuje, dzieci poniżej 2 roku życia, podróżnych przybywających z Australii i większości krajów wyspiarskich Pacyfiku. Szczegóły: https://covid19.govt.nz/travel-and-the-border/travel-to-new-zealand/pre-departure-testing-for-arrivals-into-new-zealand/

Wszystkie osoby przekraczające granice Nowej Zelandii zobowiązane są do odbycia obowiązkowej 14-dniowej kwarantanny (za wyjątkiem osób przylatujących z Wysp Cooka, Niue i Australii), podczas której wykonywane są 3 testy na obecność koronawirusa (na dzień przyjazdu oraz około 3 i 12 dnia). Przed wylotem do Nowej Zelandii należy dokonać rezerwacji miejsca hotelowego do odbycia kwarantanny. Potwierdzeniem rezerwacji jest voucher, który należy okazać na lotnisku przed wylotem do Nowej Zelandii.

Informacje na temat rezerwacji miejsc i kwarantanny: https://www.miq.govt.nz/ oraz opłat za jej odbycie: https://www.miq.govt.nz/being-in-managed-isolation/charges-for-managed-isolation/

Szczegółowe informacje dotyczące podróży niewymagających kwarantanny, pomiędzy Nową Zelandią a Australią, Wyspami Cooka i Niue: https://www.immigration.govt.nz/about-us/covid-19/border-closures-and-exceptions/you-are-in-a-quarantine-free-travel-zone

Strona rządowa dotycząca koronawirusa i aktualnej sytuacji epidemiologicznej w kraju: https://covid19.govt.nz/

Informacje Ministerstwa Zdrowia Nowej Zelandii: https://www.health.govt.nz/our-work/diseases-and-conditions/covid-19-novel-coronavirus

http://dakowski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=32276&Itemid=47

HISTORIA KOŁEM SIĘ POTOCZYŁA. AUSTRALIA FELIX POWSTAŁA JAKO KOLONIA KARNA. AUSTRALIJSKIE OWCE II Drukuj Email

Wpisał: Marysieńka

29.09.2021.

Historia kołem się potoczyła. Australia powstała jako

kolonia karna...

Milczenie australijskich owiec II.

Marysieńka 29 września 2021

Rozdział drugi. Sami wśród obojętnych…

[cz I : Milczenie australijskich owiec. ]

‘ Łatwiej jest ludzi oszukać niż przekonać ich,że zostali oszukani ‘ Mark Twain

Historia kołem się toczy, co wybitnie widać na przykładzie Australii. Z kraju będącego dla wielu rajem lub krajem szczęścia (lucky country) w przeciągu kilku miesięcy przemieniła się z powrotem w kolonię karną z możliwością wprowadzenia dodatkowych represji w postaci segregacji medycznej i obozów dla niezaszczepionych.mjm

Statki Cooka Resolution i Adventure na Tahiti, obraz autorstwa W. Hodgesa fot. Wikimedia Commons/domena publiczna

7 listopada 1728 urodził się James Cook, angielski żeglarz i odkrywca. Kartograf i astronom. Organizator i kierownik trzech wypraw dookoła świata. Jedna z najsłynniejszych i najbardziej znamiennych postaci w dziejach brytyjskiej ekspansji.

Ochotnik Royal Navy

James Cook od najmłodszych lat był przyuczany do prac w gospodarstwie. Jedynym wykształceniem, jakie zdobył przyszły odkrywca, były lekcje w szkole wiejskiej. Mając osiemnaście lat porzucił dotychczasowe życie i zaciągnął się na statek przewożący węgiel. Żaglowiec pływał wzdłuż wybrzeży Wielkiej Brytanii. Robota była ciężka i brudna.

Rejsy po niebezpiecznym Morzu Północnym okazały się bezcenną nauką. Wychowali się na nim najlepsi żeglarze ówczesnego świata. James Cook z czasem pływał coraz dalej – do Skandynawii i na Bałtyk.

W 1755 roku wzgardził posadą kapitana w kompanii węglowej i zaciągnął się na służbę w królewskiej marynarce wojennej. Awansował szybko. Starszy marynarz, bosman, w końcu zastępca pilota. Z racji pochodzenia nie miał szans na stopień oficerski. Uzyskał go dopiero, gdy opłynął dookoła świat.

Na zdjęciu: James Cook fot. Wikimedia Commons/domena publiczna

Skok generała Wolfe’a

Przełomem w karierze Cooka okazała się wojna siedmioletnia. Zdolny nawigator zwrócił uwagę admirała Wolfe’a, głównodowodzącego oblężeniem francuskiego Quebecu.

Zadanie było szalenie niebezpieczne. Cook miał zbadać i oznaczyć tor wodny prowadzący pod murami twierdzy. Popłynął rzeką św. Wawrzyńca w małej, wiosłowej łodzi. Dzięki informacjom Cooka Anglicy, na oczach zdumionych Francuzów, przeprowadzili całą flotę, wysadzili oddziały szturmowe i uderzyli na Quebec z nieoczekiwanej strony.

W tej akcji ujawniła się jeszcze jedna cecha odkrywcy - niezwykła, granicząca z pogardą dla śmierci, odwaga.

Po powrocie do Anglii w 1762 roku kariera stała otworem. Dokonania Cooka zwróciły uwagę brytyjskiej admiralicji i Royal Society, planujących szereg wypraw odkrywczych. Następne lata upłynęły Cookowi na kreśleniu map u wybrzeży Nowej Funlandii, Labradoru i Nowej Szkocji.

Jednak uwaga nowej gwiazdy Royal Navy była już skupiona na kolejnym celu. James Cook skierował swój wzrok na nieznane morza południowe.

"Terra Australis Incognita"

Od starożytności wśród uczonych pokutowała teoria, że wielkie masy lądu na półkuli północnej muszą być równoważone odpowiednim lądem daleko na południu.

Na zdjęciu: Mapa z 1570 roku, przedstawiająca wyobrażenie "Terra Australis Incognita".

W 1769 roku pod pretekstem badań naukowych wysłano ekspedycję. Na jej czele stanął James Cook. Na pokładzie "Endeavour" dotarł do Tahiti, gdzie założył obserwatorium. W czasie pierwszej podróży Cook dotarł do Nowej Zelandii, a wkrótce potem odkrył zatokę Botany Bay w obrębie dzisiejszego Sydney.

Cook miał do wykonania jeszcze jedno, tajne zadanie - poszukiwanie owej "Terra Australis Incognita".

Podczas drugiej wyprawy Cook przekroczył południowe koło podbiegunowe. Był pierwszym człowiekiem na świecie, któremu sie to udało. Jednak podróż w ekstremalnych warunkach arktycznych przerosła możliwości ówczesnych okrętów. Cook musiał zawrócić. Do Antarktydy nie dotarł.

W czasie trzeciej podróży James Cook postawił sobie za cel odnalezienie północno-zachodniego przejścia z Atlantyku na Pacyfik. Przez Nową Zelandię i Tahiti dotarł na Hawaje. Stąd pożeglował wzdłuż wybrzeży Ameryki Północnej, aż do wód graniczących z Alaską. Tak jak wcześniej na południu warunki panujące na Oceanie Arktycznym zmusiły Cooka do powrotu. Przypłynął na Hawaje, gdzie 14 lutego 1779 zginął w starciu z tubylcami, a jego ciało zostało zjedzone.

Taki był koniec geniusza nawigacji, któremu przypadło w udziale ostateczne wyświetlenie zagadki nieznanych lądów. To James Cook ustalił, które z nich istnieją naprawdę, a które są tylko legendą.https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1354578,Botany-Bay-jak-skazancy-odkryli-Australie