Jest to opowieść o Ewie Sanberg, urodzonej 8 stycznia 1911 r. we Wrocławiu, mieście, które w tym czasie było częścią Cesarstwa Niemieckiego utworzonego w 1871 r.
Córka niemieckiego lekarza pochodzenia żydowskiego i artystki, Ewa opuściła Polskę w 1930 r. po studiach sztuki fotograficznej i filmowej w Monachium. Pojechała do Sztokholmu, gdzie jej brat Herbert był dyrygentem. Zafascynowana Związkiem Radzieckim, wyjechała do Moskwy w 1934 r. Tam poznała Xiao San (萧 三, 1896–1983), rewolucyjnego poetę, rodaka i przyjaciela Mao Zedonga od czasów szkoły podstawowej, który dołączył do Chińskiej Partii Komunistycznej w 1922 r.
Pobrali się w 1935 roku, kiedy została obywatelką radziecką. W 1940 r. dołączyła do męża w Yan'anie. W tym czasie Yan'an był polityczną i wojskową bazą KPC, która była centrum rewolucji chińskiej. Jej mąż pracował w dziedzinie kultury.
W trudnych warunkach drugiej wojny chińsko-japońskiej Eva urodziła dwóch synów. Była jedyną zachodnią mieszkanką bazy. Po pięciu latach Sandberg wróciła do Moskwy, zabierając ze sobą synów. Po kapitulacji Japonii chińska wojna domowa została wznowiona. W marcu 1947 r. komuniści ewakuowali Yan'an, okupowała je Narodowa Armia Rewolucyjna. Dopiero w marcu 1949 r., gdy przywódcy ulokowali się na zachodnich przedmieściach Pekinu, Xiao wsiadł do pociągu do Moskwy z delegacją pisarzy. Jechał do Sztokholmu, by pracować w komitetach nad konwencjami genewskimi. Nie mógł się doczekać, aby zobaczyć swoją żonę i dzieci po czterech latach rozłąki.
W 1943 r. zostawia go, gdyż ten zakochuje się w 21-letniej śpiewaczce operowej, którą poślubia. Następnie wraca do ZSRR. W 1949 r. dołącza do niej Xiao San (萧 三) i sprowadza ją z powrotem do Chin, gdzie ponownie się pobierają. Z tego namiętnego związku urodzi się trzeci syn.
Od tego czasu jej los jest powiązany z Chinami. Pracowała jako fotograf dla sowieckiej agencji prasowej TASS, a następnie dla chińskiej agencji Xinhua .
W 1964 r. otrzymuje chińskie obywatelstwo i przyjmuje godność Ye Hua (叶 华).
W 1961, spotkanie Ewy i jej synów z Pu Yi
W czerwcu 1967 roku para zostaje aresztowana przez Czerwoną Gwardię i wtrącona do więzienia Qincheng, które jest więzieniem o maksymalnym bezpieczeństwie w dzielnicy Changping w Pekinie.
{Więzienie Qincheng jest więzieniem zbudowanym przez Japończyków podczas drugiej wojny chińsko-japońskiej (1930–1940). Zostało odnowione w 1958 roku dzięki sowieckim funduszom.}
Zostają zwolnieni dopiero w październiku 1974 r., ale pozostają w „domowym areszcie” do 1979 r.
Jej mąż umiera w 1983 r., Ewa mieszkała w Pekinie do śmierci w 2001 r.
Para spoczywa na Cmentarzu Rewolucyjnym Babaoshan (八宝山 革命 公墓) w Pekinie, gdzie pochowani są rewolucyjni bohaterowie, wyżsi urzędnicy i zasłużone dla narodu osobistości.
Xiao San był pierwszym pisarzem, który napisał biografię Mao Zedonga.
Mówił płynnie po rosyjsku, francusku, niemiecku i angielsku.
Eva Xiao (耶娃 · 萧) pozostawiła ogromne dziedzictwo, fotografując naród chiński starając się pokazać chińską rzeczywistość za pomocą czarno-białych klisz. Fotografowała także historyczne miejsca, takie jak Zakazane Miasto i Tybet, również wykonała portrety chińskich przywódców.
