Nie tylko dla kobiet!
"Życie jest chorobą przenoszoną drogą płciową i w 100% śmiertelną"
(Ronald David Laing (1927–1989) – szkocki psychiatra.)
Nasza bardzo płodna blogerka zadała w niedzielę dwa pytania:
1. Czy kobieta może być tylko wtedy szczęśliwa, gdy posiada partnera?
2. Czy kobiety są wolnymi ludźmi?
Dla mnie, czyli zaszufladkowanego szowinisty odpowiedzi są następujące:
ad.1 NIE, ale pod warunkiem, że sama wybrała taką drogę życia (także po śmierci partnera)
ad.2 TAK - zarówno kobiety i mężczyźni są (a raczej powinni być!) wolnymi ludźmi.
Wiele kobiet świadomie nie angażuje się w związki. Każdy ma prawo decydować o swojej drodze życia (patrz odpowiedź na pytanie nr.2). Poza tym każdy związek kończy się nieodwołalnie śmiercią partnera - średni czas życia mężczyzny (ok. 72 lata) jest w Polsce znacznie krótszy niż kobiety (ok. 80 lat) - a więc szansa, że kobieta zostanie wdową jest znacznie większa niż tego, że mężczyzna zostanie wdowcem.
Czasem bywa jeszcze gorzej - znany mi jest przypadek, gdy kobieta została wdową z rocznym dzieckiem w wieku 26 lat (niecałe 3 lata po ślubie). Pomimo że wielu panów się nią poważnie interesowało, a rodzina namawiała zdecydowała się na życie bez partnera.
Życie bez partnera spotka wielu z nas - w mojej rodzinie panie są raczej długowieczne (dziś dwie mają ukończone 95 oraz 99 lat). Obie przeżyły po śmierci swych mężów w samotności o ponad 30 lat! Ja przeżyłem swoją młodszą o 4 lata żonę - i w wieku 73 lat też zostałem sam...
Znam wiele osób (zarówno kobiet, jak i mężczyzn), którzy zostali sami z innych powodów - np. rozwód (lub po prostu odejście partnera). Często nie wchodzą oni szybko w nowe związki i wybierają dalsze życie jako "single" często z dziećmi. Dziś dla kobiety brak bezpośredniego kontaktu z mężczyzną nie oznacza to niemożności posiadania dzieci. Znane są mi takie przypadki, gdy chęć posiadania własnych, urodzonych przez siebie dzieci okazała się silniejsza od potrzeby dzielenia życia z partnerem. Może się to wielu ludziom (mnie też) nie podobać, ale fakty są faktami.
Praktyka dowodzi, że odpowiedź na drugie pytanie brzmi TAK dziś gdy znikło już "piekło kobiet" mogą się one jeśli tylko chcą cieszyć się pełnią wolności.
Problem są jednak "zawodowi macherzy od losu", którzy wszystko (w swoim przekonaniu) wiedzą najlepiej.
Zasada "Live, and Let Live, Love, and Let Love" jest dla nich niezrozumiała.
To właśnie ci "zawodowi macherzy od losu" stosując pseudonaukowe, pseudopsychologiczne lub pseudoreligijne argumenty chcą decydować, jakie życie i jaka miłość są dozwolone. Uważają się przy tym za konserwatystów zakazując np. "tańców mieszanych" -
patrz np. https://konserwatyzm.pl/tance-mieszane-mile-bogu-czy-diablu-cz-i/ .
"Zawodowi macherzy" zakazywali jako "rozwiązłych" takich tańców jak walc, tango, rumba aby nie wspomnieć o Kan-kanie. O strojach wykorzystywanych w tańcach latyno-amerykańskich nawet nie warto pisać - wszelka radość i spontaniczność są zakazane!
https://www.bbc.co.uk/programmes/p06n5dfm
Owszem powiedzenie, że "taniec jest to zawracanie głowy nogami" nie jest pozbawione słuszności, lecz zakazywanie ludziom okazywania radości z życia i piętnowanie takich zachowań jako "rozwiązłych" czy "nieczystych" doprowadziło do stworzenia Boy'owskiego "piekła kobiet" oraz pojawienia się i ostatnio odrodzenia pojęcia "dziewicy konsystorskiej".Warto jednak nie zapominać, że o ile w sądzie ziemskim można oszukać ludzi - o tyle Pana Boga oszukać się po prostu nie da.
