Kopacz - syndrom odrzuconej kochanki

Przyznam, że z dużą niechęcią  i zażenowaniem obserwuję poczynania PO i dotychczasowej liderki tego ugrupowania.

W zasadzie nie ma sensu omawiać zamierzeń i strategii przyszłych działań; te w ogóle nie istnieją. Natomiast wypowiedź p. Kopacz w Sejmie nasuwa skojarzenie tyczące relacji męsko - damskich, gdzie porzucona kochanka zapowiada "wieczystą nienawiść".

Tylko w takich kategoriach zrozumiała staje się forma Jej wypowiedzi. "Porzucona" nie rozumie, że to ona przestała być "atrakcyjna" poprzez swoje nienawistne postępowanie, a szuka winy w "niewiernym kochanku".

Wspomniane, przepojone nienawiścią, przemówienie odebrałem jako skierowane nie do PiS, a do całego polskiego społeczeństwa, które p. Kopacz obarcza odpowiedzialnością za to, że ona i jej ugrupowanie zostało odsunięte od władzy. Władzy, z którą i jej, i jej poplecznikom, było tak wygodnie. Stąd ta zapowiedź krytyki i kontestacji wszystkich zamierzeń przyszłego rządu; bo przecież żadne poczynania nie mogą równać się z tymi walorami, które ONA reprezentuje.

Czyż nie jest to przejaw kobiecej mentalności, która zaczyna dominować na scenie politycznej?

Niestety - wygląda na to, że ten syndrom może zwiększać swój zakres oddziaływania z najgorszymi tego konsekwencjami dla nas wszystkich. Także na arenie szerszej niż polski grajdołek.