20 mg x 365 x 3.850.000 = 28105 kg
Fachowcy oceniają, że około 10 % mieszkańców Europy i Ameryki Północnej korzysta z antydepresantów. Tabletka Prozacu ma 20 mg, czyli jeśli się w wyliczeniach nie pomyliłem, rocznie w Polsce będzie to jedna ciężarówka.
Chwałą Bożą jest żywy człowiek – jak powiedział św. Ireneusz. A żywy to wesoły, radosny, a nie jedynie wegetujący. Szczęście jest u nas towarem coraz bardziej deficytowym i Prozac tutaj niestety niewiele pomoże. Na początek Adwentu Franciszek cytował słowa Izajasza: „Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi Bóg twój”. Niewątpliwie pocieszenia nam trzeba. A gdzie je znaleźć? Coraz trudniej cieszyć się nam życiem, choć mamy tak wiele wszystkiego dookoła. Sztuka cieszenia się życiem, różnymi jego nawet najmniejszymi przejawami, jest nam bardzo potrzebna. Gdzie się jej nauczyć?
W Dżalalabadzie zawsze mnie zdumiewało jak wesołe są dzieci uzbeckie. Do zabawy miały tylko patyczki, kamyczki, liście i kredę, a latały uśmiechnięte od rana do wieczora. A nasze europejskie jedynaki toną w zabawkach i mimo tego rodzice muszą jeszcze wydawać pieniądze na różnorakie terapie oraz dziecięcych psychologów. W czym tajemnica? Dzieci uzbeckie mają jeszcze siebie nawzajem, mamę, tatę, siostry, braci, kuzynów, babcie, ciocie, sąsiadów … Czyli szczęściem człowieka jest drugi człowiek. Banał, ale prawdziwe.
A co jest naszym nieszczęściem? Chyba największym – nasze rozwalone rodziny. Błogosławiony Pier Giorgio Frassati, urodzony w Turynie 1901 roku, przeżył zaledwie 24 lata. Jedną z jego charakterystycznych cech była radość i ogromny entuzjazm. Małżeństwo jego rodziców było w stanie rozkładu i oni sami niezbyt się z tym przed dziećmi kryli. Pier Giorgio zamiast pielęgnować związane z tym cierpienie szedł do drugich. Nie tylko do swoich kolegów i rówieśników, ale także do ludzi biednych. I to jest dla nas recepta. Kiedy nam jest źle nie rozpamiętujmy swoich ran, tylko wychylmy się do drugiego, który też cierpi, a może nawet więcej. Adwent i Boże Narodzenie to odpowiedni czas to robienia tego rodzaju eksperymentów.
A zamiast Prozacu codziennie rano powtarzajmy sobie logion Jezusa, który św. Łukasz zachował dla nas w Dziejach Apostolskich (20, 35) według słów Apostoła Pawła: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu.
Na koniec oddajmy głos Franciszkowi:
„Pozwólmy zatem, by zachęta Izajasza – «Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud» – rozbrzmiewała w naszym sercu, w tym czasie Adwentu. Dziś potrzeba ludzi, którzy będą świadkami miłosierdzia i czułości Pana, który wstrząśnie zrezygnowanymi, ożywi załamanych, rozpali ogień nadziei. To On go rozpala, a nie my! – Wiele sytuacji wymaga naszego świadectwa niosącego pocieszenie. Myślę o uciśnionych cierpieniem, niesprawiedliwościami i nadużyciami; o tych, którzy są niewolnikami pieniądza, władzy, sukcesu, światowości. Biedaczyska!” (Anioł Pański, 7 XII 2014)
br. Damian TJ. Urodzony 1968 Lublin, uczęszczał do liceum Zamoyskiego. Należał do związanego z „Solidarnością” Niezależnego Ruchu Harcerskiego, potem do podziemnego Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”. W 1987 wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Gdyni. Zakończył filozofię w Krakowie na Wydziale Filozoficznym TJ (specjalizacja „kultura, estetyka, mass-media, kino”). Praca dyplomowa u bp. Jana Chrapka. Od 1991 pracował w TVP, jako dziennikarz i producent. Przechodzi szkolenie telewizyjne w Kuangchi Program Service – Tajwan. W 1996 wyjechał na Syberię, gdzie organizuje Studio Telewizyjne „Kana” w Nowosybirsku. Korespondent TVP i Radia Watykańskiego. Pomaga w szkolenia dziennikarzy z Europy Wschodniej w „European Center for Communication and Culture” w Falenicy. W 1999 rozpoczyna studia podyplomowe w szkole filmowej w Moskwie. W tym samym roku składa śluby wieczyste. Studia kończy w 2004 filmem dyplomowym „Wybacz mi Siergiej”, który uzyskał liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach http://www.forgivemesergei.com. Wyjeżdża do Kirgizji - praca charytatywna Kościoła Katolickiego (więzienia, domy inwalidów) i prowadzi Klub Filmowy przy Ambasadzie Watykanu w Biszkeku. W 2006 wyjeżdża na południe Kirgizji, pomaga przy zakładaniu nowych parafii w Dżalalabadzie i Oszu www.kyrgyzstan-sj.org . Buduje i kieruje Domem Rekolekcyjnym nad jeziorem Issyk Kul, gdzie co roku przebywa ponad 1000 dzieci (sieroty, inwalidzi, dzieci z ubogich rodzin, dzieci i młodzież katolicka, studenci muzułmańscy) www.issykcenter.kg . Zakłada Fundacje Charytatywną “Meerim Bulak – Źródło Miłosierdzia” i społeczną „Meerim nuru”. Kapelan więzienia - w tym zajęcia w grupie AA. 2012 w Pawłodarze (Kazachstan). 2012-13 w Domu rekolekcyjnym w Gdyni i w portalu Deon w Krakowie. 2013-14 w Moskwie – odpowiada za sprawy finansowe, prawne, organizacyjne i budowlane Instytutu Teologicznego św. Tomasza. Od 2014 pracuje w Radiu Watykańskim w Rzymie. Od IV 2016 pracuje w TVP przy przygotowaniu transmisji z ŚDM. Współpracował z różnymi stacjami telewizyjnymi i redakcjami jako reżyser i dziennikarz. Pisze artykuły między innymi do „Poznaj Świat”, „Góry”, „Gość niedzielny”, Alateia i „Opoka”. 2017-2023 ekonom Apostolskiej Administratury w Kirgistanie, dyrektor kurii, ekonom jezuitów w Kirgistanie, ekonom Fundacji "Meerim Nuru" i Centrum Dziecięcego nad j. Issyk-kul, budowniczy katedry. Obecnie pracuje w Kolegium jezuitów w Gdyni i pomaga Ignacjańskim Centrum Formacji Duchowej. Przewodnik wysokogórski: organizował wyprawy w Ałtaj, Sajany, Tuwę, Chakasję, na Bajkał, Zabajkale, Jakucję, Kamczatkę, Ałaj, Pamir i Tienszan, Półwysep Kolski. www.tienszan.jezuici.pl
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
