UŚMIECH

w moim mieście ludzie uśmiechają się rzadko

ale ja się uśmiecham przemierzam

to swoje pustkowie (samochody tłum)

wracam do domu gdzie nikogo nie ma

i uśmiecham się tylko ja wiem dlaczego

czekam co wieczór na dźwięk

dzwonka na głos na opowieść która

wypełnia treścią stracony czas która

skraca sto lat samotności która

sprawia że czuję się tak jakbyśmy byli

uśmiecham się myślę że ten uśmiech

trzeba opowiedzieć zatrzymać na wszelki wypadek

od wszelkiego złego w moim mieście

gdzie ludzie uśmiechają się rzadko