Biała chusta kobiety, która klęczy w głębi.
Znaki. Na niebie i ziemi. Jakie to były znaki ?
Twarz Magdaleny w żalu. Jak popiół i szron.
Na białej chustce czuwa rozpostarty motyl.
Na białej twarzy świeci spływająca łza.
Na białym płótnie koniec i początek świata.
Jak białe pszczoły krążą odwieczne pytania
Ponad chustą zbielałą. Ponad Weroniką,
Klęczącą w głębi obrazu. Milczącą w każdym z nas.
Inne tematy w dziale Kultura