KOSTKA CUKRU

                                        "Coraz częściej zamyślam się nad niczym."

                                          Ewa Lipska

                                             

                                                                                                                                        

 

To nie ślad Kartezjusza,

tylko rozproszenie,

żeby nie skojarzyć

niczego z niczym :

 

Strachu z nadzieją.

Klawiatury ze słowem.

Oka drapieżnika z okiem opatrzności.

 

To szybowanie w powietrzu

i zgoda na upadek.

Puls zegarka zwolniony.

Wąski strumyk piasku połyskujący w dłoni.

 

Potem w kawiarni bez luster

zamawianie kawy. Rzucanie na stół

kostki cukru,

żeby sobie przypomnieć,

o czym się nie myślało.

 

                                                                                                  2013