tatuaż

ja też byłam dziewczyną z tatuażem.

zawodziła mnie miłość. po każdej próbie

kłułam się głębiej, żeby ukarać sancta simplicitas w sobie.

trzymałam ręce w ogniu. na wszelki wypadek.

chodziłam po linie.

nawet teraz, gdy patrzę na małą różę nad lewą kostką

czuję ból po miłościach. były nadaremne.

a jednak lepsze są igły i zawroty głowy

od zgody na letnie i szare.

dlatego kłuję się głębiej.

                                        7.2015