nadzieja na przyszłość

są we mnie liście zielone

i liście umierające

to tak jak gdybym naraz

była jesienią i wiosną

w ogrodzie opuszczonym

we wnętrzu ciasnej kołyski

która jest moim domem

bogiem i duszą i wszystkim

jakże mam spać bez pościeli

i bez poduszki pod głową

z kim mówić o miłości

skoro tu nie ma nikogo

po jakich schodach się wspinać

i do jakiego nieba

jeśli jest tylko powietrze

woda i ogień i ziemia

mam wciąż nadzieję na przyszłość

bo może nic się nie stało

i utraciłam zaledwie

ciężkie śmiertelne ciało