jaką można wyczytać z jego wywiadu udzielonego g.wartej brzmi: Ja, o. Paweł Kozacki, nowy prowincjał polskich dominikanów, mogem być za, a nawet przeciw, ale nie jestem z opcji rydzykowsko-pisowskiej, przeważającej w polskim Kościele.
Nie wygląda przy tym na to, żeby nowy prowincjał dominikanów przejmował się takimi drobiazgami, jak to, czy swoimi wypowiedziami przypadkiem kogoś nie zgorszy, czy zbuduje nimi kogoś więcej prócz wrogów Kościoła.
Gdy o. Kozacki mówi, że z miłosierdziem /czyt. ze zrozumieniem/ pochyli się nad matką, która poczęła, a poczęte zamordowała, bo było jej ciężko, albo gdy kombinuje, ze adoptowane przez homoseksualistów dziecko może mieć lepiej niż w domu dziecka, a pary te nazywa małżeństwem, gdy to, co mówi o religii w szkole zakrawa na dywersję przeciw Kościołowi, to nasuwa się pytanie z Pana Cogito: czyż nie było w tym zakonie lepszych?! Albo inne, w odniesieniu do polskich dominikanów: jeszcze Pańskie, czy już bezpańskie?
Dodam, że los dominikanów jest mi całkowicie obojętny, przynajmniej od listopada 2010 roku. Mianowicie zamówiłem wtedy na Freta wypominki za zmarłych, ale udział w nich skończyłem już na pierwszych w listopadzie, gdy "miłosiernie", ani razu nie wspomnieli poległych pod Smoleńskiem. Więcej tam nie zajrzałem i raczej unikam kontaktu z nimi.
