W sumie nic nowego. Te same osoby gardzące innymi ludzmi, chamskie zachowanie, brak podstaw kultury. W odpowiedzi na codzienne doniesienia o tragediach ludzkich na całym świecie, prawie nic nie czujemy. Według filozofa Günthera Andersa, obecna niezdolność do odczuwania prawdziwego cierpienia wynika z nie do pogodzenia rozbieżności między rzeczywistą skalą naszych działań a naszym ograniczonym ich zrozumieniem. Musimy nauczyć się emocjonalnie godzić się z konsekwencjami naszych działań. W przeciwnym razie możemy całkowicie stracić kontrolę nad potencjalnym wpływem naszych decyzji.
W odpowiedzi na ataki terrorystyczne, codzienne doniesienia o zabójstwach i rzesze rozbitków dryfujących w samotności, prawie nic nie czujemy.
Żyjemy w epoce, w której stajemy się niewrażliwi na ludzkie tragedie.
Słuchając tak dramatycznych wiadomości lub oglądając tak surowe reportaże, czasami się bałem. Bałem się, zdając sobie sprawę, że nie jestem w stanie doświadczyć odpowiedniego stanu udręki. A nawet gdy odczuwałem pewien strach (choć nadal niewystarczający), nie trwał on długo. Wyłączając telewizor, mogłem z łatwością powrócić do swoich zwyczajowych zajęć, popijać kawę i myśleć o swoich absurdalnych aspiracjach.
Filozof Günther Anders (którego poglądy są również omówione w „Pojawieniu się tożsamości niemowlęcia”) wyjaśnia obecne zanikanie udręki poprzez pojawienie się broni atomowej.
Według Andersa wynalezienie bomby atomowej spowodowało nie do pokonania dystans między rzeczywistą mocą produktów technicznych a ograniczoną zdolnością człowieka do postrzegania tej mocy.
Try to be Meraki, - means “to do something with soul, creativity, or love”
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
