Moja publicystyczna wrażliwość na zagrożenie Polski faszyzującym, rodzimym nacjonalizmem ze strony ruchów narodowych /skrajna prawica/ jest tutaj (blog) często krytykowana przez zwolenników Polski narodowo katolickiej.
To polityczne wynaturzenie znajduje jednak spore poparcie społeczne skoro wyznawcy nacjonalizmu znaleźli się w Sejmie. Zgodnie z politycznym pragmatyzmem głównie to poparcie jest właśnie martwiące.
Sejmową reprezentacją naszego rodzimego nacjonalizmu jest Konfederacja, która zdemaskowała swoją sympatię do niemieckiego faszyzmu transformując ich hasło: "Arbeit macht frei " z bramy obozu zagłady Auschwitz-Birkenau:
„Posłowie Konfederacji wraz z grupą antyszczepionkowców i przeciwników obostrzeń protestowali we wtorek przeciwko "segregacji sanitarnej". Na jednym z transparentów pojawiło się hasło "Szczepienie czyni wolnym", nawiązujące do napisu nad bramą obozu Auschwitz-Birkenau.
https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2021-12-14/protest-konfederacji-przed-sejmem-muzeum-auschwitz-oburzone-transparentem/
Wzorowanie się /wzorowanie/ na haśle zbrodniczej faszystowskiej ideologii, symbolu ludobójstwa jest jednoznaczną odsłoną politycznych wzorców polskiego nacjonalizmu.
Martwi też, że bezwstydne demonstrowanie przez Konfederatów takich sympatii spotkało się w Polsce zaledwie z delikatnym sprzeciwem, choć powinno dostać twardą i po imieniu nazwaną odprawę za obrazę ofiar niemieckiego ludobójstwa i demokracji.
Milczenie Kościoła i organizacji katolickich to także zmartwienie współczesnej, polskiej katolickości tak teologicznie określonej przez abp Grzegorza Rysia –metropolity łódzkiego:
„Myśmy doszli do takiego momentu w naszej kulturze (bo nie w wierze), że wszystkim się wydaje, że żyjemy w chrześcijańskim świecie, bo mamy dookoła kościoły …” „W tym wszystkim uznaliśmy pytanie o stosunek do Jezusa za niestosowne. (A) MAMY CHRZEŚCIJAŃSTWO BEZ JEZUSA.”
www.Chrześcijaństwo bez Jezusa | Tygodnik Powszechny
Tutaj warto zaznaczyć, że główny ideolog polskich nacjonalistów Grzegorz Braun zawsze wyzywająco używa katolickich zwrotów: „Z Bogiem”, „Bóg zapłać”, „Szczęść Boże”.
Niech każdy sam skonfrontuje owe zawołania z politycznymi postawami tego pana.
Nie słowa a czyny dają świadectwo o człowieku. O katoliku też!
