Dobry chleb życia....

Pomiędzy Garwolinem a Lublinem jest zajazd Delfin. Prowadzi go z polotem i kulturą kobietka, która wie jak prowadzić taki biznes.
Doskonała kawa, dobra kuchnia, przyjemna atmosfera i życzliwa obsługa.. A w dodatku wewnątrz piękne akwarium z morska wodą i rybami jakie widuje się tylko na filmach Jacques Cousteau...
Dlatego, czy to jadąc autem, czy to – coraz częściej – motorem, wpadam tam na kawę. Rano jest tam uroczo, a wieczorem jest gwarno i radośnie. Przez duże szyby widać panoramę drogi, zachód słońca i można się zamyślić, rozmarzyć nawet... Tak zamyślony stałem się kiedyś mimowolnym świadkiem pewnej sytuacji. Dwóch handlowców zaprosiło na obfitą i zakrapianą zmrożoną Soplicą kolację - miejscowego piekarza. On, silny trzydziestopięcioletni mężczyzna, był piekarzem z Garwolina, a oni sprzedawali „ulepszacze” czyli chemię po którym pieczywo zsycha się na drugi dzień i koniecznie trzeba kupić nowe. Wszyscy wypili już trochę - mówili więc głośno. Piekarz był dumny ze swojej firmy o której głośno opowiadał uderzając dłonią w blat stołu. Mówił, że ma dwie linie do wypieków. Jedna z ulepszaczami a druga – klasyczna – z zakwasem, i że wypieka (ciekawe iż nie mówił, że produkuje, tyko że wypieka !) , no więc mówił, że cały czas wypieka dwie linie pieczywa. Oni molestowali go okrutnie, żeby zrezygnował z tej – jak to mówili - przestarzałej linii z zakwasem i całkowicie przeszedł na nowoczesne ulepszacze (jak zrozumiałem - kupowane w ich firmie). Przy czym całkiem trzeźwo argumentowali:

Po pierwsze skróci się cykl produkcyjny pieczywa.
Po drugie na wypiek pieczywa będzie potrzeba zużyć mniej energii elektrycznej i mniej mąki.
Po trzecie, zwolni mu się jedno pomieszczenie, które będzie mógł wykorzystać na produkcję pieczywa co dodatkowo zwiększy mu obrót...

Słowem dwóch lumpenbiznesmenów, o mentalności wiejskich cwaniaczków, nie rozumiejących tego, że podstawą zdrowego rynku jest jego różnorodność, próbowało swoimi żałosnymi socjotechnikami złamać kręgosłup piekarzowi i zamienić go w uzależnionego od ich chemii producenta byle czego. Nie wiem jak ta cała historia się zakończyła, ale mam nadzieję że młody piekarz dalej piecze na zakwasie, a mieszkańcy Garwolina mogą kupować pyszne i zdrowe pieczywo na zakwasie, lub lekkie i dietetyczne pieczone z użyciem ulepszaczy. Wedle własnych potrzeb, smaku i zasobności portfela.

Czemu teraz o tym piszę? A temu, że mój Ojciec od jakiego czasu, wypieka raz w tygodniu na własne potrzeby chleb na zakwasie. Na dobrym zakwasie, który dostał od kogoś innego, kto również wypieka dobry chleb. Tak się też składa, że ja zwykle z tego wypieku dostaję bochenek. Ten chleb w porównaniu do tego co znajdziemy na sklepowych półkach rożni się dosłownie wszystkim. Po pierwsze ma wspaniały zapach chleba, niezwykłą konsystencję, i doskonały smak, który sprawia że do tego chleba nie trzeba niczego innego, niż on sam. Owszem, można taką ciepłą jeszcze kromkę chleba posmarować masłem z osełki, ale to już jest prawdziwa kulinarna perwersja... Zarówno dla podniebienia, jak i dla organizmu taki chleb to wydarzenie. Składa się bowiem z samych dobrych i naturalnych składników, kilku zbóż, siemienia lnianego, migdałów a do tego jest wypiekany bez pośpiechu w takim prostym rytuale pieczenia dobrego chleba. No taki podarunek, bochenka chleba ma zupełnie nową – niemalże magiczną wartość... Nazwaliśmy go na własne potrzeby „chleb życia” - bez żadnych obrazoburczych odniesień religijnych.
Po prostu; to dobry chleb.

Cudownie jest sobie też usiąść z bliskimi wokół takiego ciepłego jeszcze bochenka chleba i sobie go spokojnie jeść kromka po kromce rozmawiając o tym i owym.