To tylko żart, ułuda, nicość.....

Coraz częściej, nawet starsi ludzie mówią, np. kupię sobie samochód bo przecież te pieniądze na koncie to jak będzie jakaś zawierucha to one znikną. Tydzień temu gościłem na kawce u starszych państwa i pani domu (60+) powiedziała coś co mnie zdumiało przenikliwością: pieniądze nie mają żadnej wartości same w sobie, to teraz jest jedynie jakiś wirtualny zapis, który jak tylko pojawią się kłopoty – zniknie! Pójdę do swojego banku i on będzie zamknięty....
Skąd te wizje katastroficzne? Nie wiem..  Ale sensownie jest oddzielić prawdziwe realne życie, pracę, sprawianie nocą dzika na polu, smak deszczu na wargach, dotyk kobiety, od tej całej uroczej sfery ułudy i mgły jaką jest blogowanie i aktywność w sieci.

Przeczytałem z przyjemnością felietonik (nie lubię słowa notka, notka jest na Twitterze..) Panny Wodzianny Legendarni Blogerzy Saloonu24 (poczet znikających). Przeczytałem odniesienia. Ileż tam emocji, inwektyw, notek emocjonalnych.... Ludzie się kłócą, obrażają, powracają.... To aż śmieszne. Salon24 daje niesamowite możliwości komunikacji ze świetnymi ludźmi ale jest też przedsięwzięciem biznesowym i pisząc tu trzeba zdawać sobie sprawę że żadne takie przedsięwzięcie nie lubi ekstremizmów. Tak samo jak do poczciwej dobrej Skody Oktawii, będącej ikoną oczekiwań ludzi którzy nie mają żadnych oczekiwań,  nie zakładamy opon Pirelli P Zero Asimmetrico.. Tylko zadowoleni kupujemy poczciwe Dębice kupione w Tesco po 175 PLN/szt. Jakie auto, jakie życie, taka jego przyczepność....   

Do czego zmierzam;
 

1). Otóż do tego, że te felietoniki są jak pieniądze w jakimś wirtualnym banku. Wystarczy, że Iran odpali tę swoją atomową bombę jonosferyczną i to wszystko przestanie istnieć podobnie jak tryliony innych wirtualnych zapisów. Co byśmy nie mówili – to ciągle książka, prawdziwa książka jest czymś trwałym, choć tak nietrwałym.. Ale jednak w papierowej wydrukowanej książce nikt mi nie gmera, nie poprawia, nie kasuje...
 

2). Książka jest też symbolem powodzenia i akceptacji rynku. To odróżnia internetowych frustratów od ludzi którzy odnieśli finansowy sukces. Cejrowski mógłby onanizować się w necie, ale wolał wydać trzy piękne książki będące przebojem wydawniczym i ma swoją stronę internetową na której może pisać co tylko chce! Słowem mądrze zdyskontował swój talent.  Mój znajomy Hugo Bader, wspaniały człowiek którego darzę estymą i szacunkiem czyta swoją wspaniałą książkę w Programie 3 Polskiego Radia, ale też mam jego książki na półce. Kupiłem, zapłaciłem i mam. I będę się nią w zimowe wieczory delektował a później dam synowi i przeczytamy ją razem. Gdzie będą wtedy zaangażowane notki blogerów z felietonu Panny Wodzianny. I czy ktoś za nie zapłaci? Jeden z tych blogerów miał ponad milion wejść?!!!   I co z tego? Czy teraz jeździ hybrydowym Lexusem? Więc po co się tym  nadmiernie emocjonować...
 

3). Druga noga (może trzecia) jest niezbędna. Ja z  przyjemnością i satysfakcją tu piszę i staram się żeby to co piszę było dobre, i z prawdziwą przyjemnością czytam felietony mądrych ludzi. Ale moją podstawową stroną jest frycz.pl a stroną mojej firmy dobreszkolenia.pl. I nie zamierzam się z nikim użerać, polemizować , sprzeczać, „administracjo przeginasz” , itp. Jak mnie ktoś wkurzy albo zacznie mi coś tam poprawiać, gmerać, strofować, sugerować  to bez słowa wezmę zabawki i wrócę do SIEBIE.
Właśnie DO SIEBIE -  NA SWÓJ SERWER,bo u siebie jestem na frycz.pl i tam mogę robić co tylko chcę i wara! A tu? Tu jestem tylko gościem w pięknym projekcie z mchu i ułudy, i powinienem zachowywać się jak gość.  Mam świadomość, że jak tylko Mahmud Ahmadineżad dopnie swego to nie zostanie po tych notkach/felietonach nawet mgła... Czy to będzie za tydzień czy za rok? Cieszmy się czasem który nam pozostał.... 
 

A książki Hugo Badera? – One zostaną. Są tego warte!   

  Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę powodzenia w nowym 2012 roku. Robert Fryczkowski.