Piwo z Mentzenem: Czy Trzaskowski zdradził "europejską rodzinę wartości" dla politycznego

"W polityce, jak w miłości, jeden fałszywy krok potrafi zrujnować całą orkiestrę symfoniczną."

 Spotkanie Rafała Trzaskowskiego z Sławomirem Mentzenem w jednym z toruńskich lokali wywołało polityczne trzęsienie ziemi, którego fale wciąż rozchodzą się po polskiej scenie. To, co dla jednych było niezobowiązującym spotkaniem przy piwie, dla innych stało się symbolem politycznej zdrady, kalkulacji, a nawet... romansu. Analizując reakcje i komentarze, można dojść do wniosku, że gest ten, pozornie marginalny, odsłonił głębokie pęknięcia w strukturach partyjnych i zwiastuje możliwe przesunięcia w elektoratach.

Kiedy Platforma wyrzuci „konfederackiego kolaboranta”? Polityczny dylemat Trzaskowskiego po spotkaniu z Mentzenem

 Wydarzenie z Mentzenem natychmiast stało się tematem numer jeden w mediach społecznościowych. Komentatorzy i politycy prześcigali się w interpretacjach. Od pełnych oburzenia głosów, oskarżających Trzaskowskiego o „zdradę europejskiej rodziny wartości” i „wykluczenie się z zachodniego kręgu kulturowego”, po ironiczne porównania do „Romea i Julii z Torunia”, sugerujące polityczny romans ponad podziałami. Co ciekawe, pojawiły się nawet skrajne opinie stawiające znak równości między Trzaskowskim a… Rosją.

 Z perspektywy wyborców Konfederacji, spotkanie z Mentzenem było szokiem. Wielu poczuło się oszukanych i zdradzonych, zwłaszcza ci, którzy z dużą nadzieją patrzyli na partię jako na alternatywę dla dotychczasowego układu. Ich rozczarowanie może zaowocować apatią polityczną i brakiem zaangażowania w drugiej turze wyborów. Z drugiej strony, niektórzy komentatorzy sugerują, że gest ten mógł przynieść korzyści tzw. tęczowej koalicji, której celem miałoby być właśnie „anihilowanie Konfederacji i Razem”. Spekuluje się, że jedną z pierwszych ustaw podpisanych przez Trzaskowskiego, w przypadku objęcia prezydentury, mogłaby być ta o związkach partnerskich – co byłoby jawnym krokiem w stronę liberalnego elektoratu.

 Należy przyjrzeć się również stanowisku Platformy Obywatelskiej. Czy spotkanie było sygnałem, że PO jest „przystawką Konfederacji”, udającą jedynie „demokratów”? Czy to próba odzyskania części elektoratu, który skręcił w prawo? Być może to desperacka próba uniknięcia scenariusza, w którym politycy PO mieliby „uciekać z tonącego okrętu” i próbować wkupić się w łaski Konfederacji. Niezależnie od intencji, gest Trzaskowskiego z pewnością osłabił jego wiarygodność w oczach części lewicowego elektoratu, w tym zwolenników Adriana Zandberga. Trzaskowski popełnił błąd, angażując się w promocję konsumpcjonizmu w drogim barze, podając rękę komuś, kogo jeszcze niedawno krytykował. To stawia go w mniej wiarygodnym świetle niż choćby… Karola Nawrockiego.

 Intrygująca jest również hipoteza Zandberga dotycząca zmiany prawa wyborczego po ewentualnej wygranej Trzaskowskiego. Scenariusz ten zakłada wprowadzenie małych okręgów wyborczych pod hasłem „żeby Braun nie wszedł”, co miałoby doprowadzić do anihilacji Konfederacji i Razem – podobnie jak próba Prawa i Sprawiedliwości zablokowana przez prezydenta Dudę, lecz tym razem bez weta.

 Wszystkie te interpretacje, od tragicznych po komiczne, odzwierciedlają głębokie podziały i napięcia w polskiej polityce. Czy Trzaskowski i Mentzen to „dwa bratanki, i do ściemy, i do szklanki”? A może ich wspólne piwo było zaledwie politycznym flirtem w kampanii prezydenckiej, gdzie jeden z nich, przy trzeciej szklance, wybełkotał: „kończ waść, wstydu oszczędź”? Czas pokaże, czy ten „polityczny romans” zostanie wpisany w annały historii jako przełom, czy tylko jako kolejny incydent w barze.

Analizując burzę wokół spotkania Trzaskowskiego z Mentzenem, trudno oprzeć się wrażeniu, że mamy do czynienia z klasycznym przykładem politycznego pragmatyzmu, który zderzył się z oczekiwaniami ideologicznymi. Choć na pierwszy rzut oka spotkanie mogło wydawać się spontaniczne, biorąc pod uwagę bieżącą sytuację polityczną, można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że był to element starannie przemyślanej strategii. Pytanie, czy ten polityczny gambit opłaci się Platformie Obywatelskiej i samemu Rafałowi Trzaskowskiemu, czy też okaże się kosztownym błędem, który na zawsze odmieni krajobraz polskiej sceny politycznej.

_{Oprac. redaktor Gniadek}

Fot. ilust. Rafał & Sławek by Staszek Sztachu Światak