Piekło, wino i biżuteria: Biblia kontra zdrowy rozsądek?

„Prawda, podobnie jak słońce, może zostać zakryta na jakiś czas, ale jej blask nigdy nie zniknie.” _{– S. J. T.}

 W świecie, gdzie każdy ma dostęp do cyfrowych ambony i teologicznych dysput, granice między tym, co święte, a tym, co przyziemne, zacierają się w zaskakującym tempie. Programy takie jak "3ABN Today Bible Q&A", które gromadzą tysiące widzów, stają się nie tylko źródłem wiedzy, ale i barometrem kulturowym, wskazując na to, co dziś trapi współczesnego człowieka. Pytania, które padają na antenie, od skomplikowanych kwestii egzegezy biblijnej po te, które wydają się trywialne, odsłaniają fascynującą dynamikę między wiarą, lękiem, a codziennością. Przyjrzyjmy się bliżej, jak te biblijne dylematy przekładają się na nasze życie, od socjologicznych implikacji po materialne koszty.

Boski makijaż i mroczne sekrety. Czy Biblia naprawdę chce nas zbawić od biżuterii, a na wieki skazać na zagładę?

Biżuteria: Symbol boskiej łaski czy próżnej pychy?

 Pytanie o biżuterię, oparte na fragmencie z Księgi Ezechiela 16, 11-12 mogłoby się wydawać banalne, jednak kryje w sobie głęboki konflikt kulturowy i teologiczny. W programie 3ABN pastorzy wyjaśniają, że biżuteria, choć w tym konkretnym wersecie symbolizuje Boże błogosławieństwo dla narodu izraelskiego, w Nowym Testamencie, a zwłaszcza w Księdze Objawienia, nabiera zupełnie innego, negatywnego znaczenia, symbolizując odstępstwo i duchowe cudzołóstwo. Ta interpretacja, popularna zwłaszcza w niektórych kościołach protestanckich, jak np. Adwentyści Dnia Siódmego (do których należy 3ABN), stawia jasną granicę między „dobrym” a „złym” noszeniem ozdób.

 Jednak co z innymi perspektywami? Badania teologiczne i historyczne pokazują, że fragment z Ezechiela jest metaforą. Bóg upiększa Izrael, który był porzuconym dzieckiem, używając języka bogactwa i statusu, aby pokazać jego przemianę. To nie nakaz noszenia biżuterii, ale literacka figura. Inne odłamy chrześcijaństwa, w tym większość katolików i wielu protestantów, nie zakazują noszenia biżuterii, uznając, że kluczowe jest nie to, co na zewnątrz, ale to, co w sercu. 1 List Piotra 3, 3-4 i 1 List do Tymoteusza 2, 9-10 które przestrzegają przed „wymyślnym upiększaniem”, są często interpretowane jako wezwanie do skromności i unikania ostentacji, a nie absolutny zakaz noszenia złota czy pereł.

 Z socjologicznego punktu widzenia, zakaz noszenia biżuterii może mieć głębokie konsekwencje. Z jednej strony, może tworzyć poczucie wspólnoty i odrębności od "świata", co wzmacnia tożsamość grupową. Z drugiej strony, może prowadzić do stygmatyzacji, wykluczenia i poczucia winy u tych, którzy nie przestrzegają zasad, co z kolei sprzyja psychologicznym konfliktom. Materialny aspekt jest równie ważny – decyzja o niekupowaniu i nienoszeniu drogiej biżuterii może oznaczać oszczędności, które można przeznaczyć na cele charytatywne lub inne potrzeby wspólnoty. Ostatecznie, to, czy biżuteria jest symbolem grzechu czy błogosławieństwa, zależy od przyjętej perspektywy, która często ma więcej wspólnego z interpretacją kulturową niż z literalnym przesłaniem Pisma.

1000 lat w niebie: Kapłani czy sędziowie?

 Kwestia panowania z Jezusem przez 1000 lat porusza temat eschatologii i roli wierzących po śmierci. Biblia mówi, że będziemy sądzić świat i rządzić z Chrystusem. W programie 3ABN, paneliści tłumaczą, że to panowanie jest „kapłaństwem” – służbą i modlitwą za innych, a nie władzą w ziemskim sensie. To ciekawe podejście, które kładzie nacisk na duchową, a nie polityczną dominację.

 Inne perspektywy teologiczne, zwłaszcza w tradycyjnym nurcie protestanckim i katolickim, często interpretują ten fragment bardziej dosłownie, jako symboliczne „panowanie”, które oznacza udział w boskim planie sądu i odnowy. Psychologicznie, obietnica władzy nad światem po śmierci może być potężnym motywatorem, dając poczucie celu i sprawiedliwości tym, którzy czują się pokrzywdzeni w życiu doczesnym. Może to również prowadzić do mentalności elitarności i wyższości wobec „niezbawionych”. Z perspektywy socjaldemokratycznej, idea panowania kapłanów jest sprzeczna z zasadami równości, a z drugiej strony, może być postrzegana jako radykalny akt rewolucyjny, w którym uciśnieni stają się panującymi.

Księga Objawienia: Datowanie a geopolityka

 W programie 3ABN, pastorzy datują Księgę Objawienia na około 96 rok n.e., w czasie panowania cesarza Domicjana, co jest zgodne z większością tradycyjnej teologii. Jednak, w środowiskach akademickich i niektórych odłamach chrześcijaństwa, istnieje silna debata na temat wcześniejszego datowania, na okres przed 70 r. n.e., czyli przed zburzeniem Świątyni Jerozolimskiej przez Rzymian.

 To nie jest sucha debata historyczna. Stawką są interpretacje całości księgi. Jeśli Objawienie zostało napisane przed 70 r. n.e., to wiele z jej symboliki (na przykład „Wielka Nierządnica” i „Bestia”) może odnosić się bezpośrednio do Rzymu i jego brutalnych prześladowań. To by oznaczało, że proroctwa miały być pocieszeniem dla ówczesnych prześladowanych chrześcijan, a nie mapą drogową do apokalipsy. Gdyby Objawienie powstało później, po zburzeniu Świątyni, jego przesłanie nabierałoby innego wymiaru – pocieszenia w obliczu utraty centrum religijnego i nadziei na odnowę w nowej rzeczywistości.

 Psychologicznie, datowanie na 96 r. n.e. podsyca apokaliptyczny nastrój, który rezonuje z naszą współczesną kulturą, zafascynowaną końcem świata. To buduje poczucie nagłości i wagi moralnych wyborów, co jest potężnym narzędziem w ewangelizacji. Materialny koszt tej perspektywy to nie tylko psychologiczny ciężar, ale także konkretne decyzje finansowe – od gromadzenia zapasów na "dni ostateczne" po inwestowanie w określone, "bezpieczne" wspólnoty.

Wino: Błogosławieństwo czy przekleństwo?

 Jednym z najbardziej kontrowersyjnych tematów jest wino. Program 3ABN rozróżnia wino fermentowane (przeklęte) i niefermentowane (błogosławione), promując totalną wstrzemięźliwość. To podejście, choć popularne w niektórych kościołach ewangelikalnych, nie jest powszechne. Badania historyczne i biblistyczne wskazują, że w starożytnym Izraelu wino było podstawowym napojem (często rozcieńczanym wodą), a nie tylko używką. Było symbolem radości, dobrobytu i Bożego błogosławieństwa.

 Problem, jak wyjaśniają inni teologowie, leży nie w samym winie, ale w pijaństwie. Biblia potępia nadużywanie alkoholu, które prowadzi do grzechu i utraty kontroli, ale nie same jego spożycie. Ten temat pokazuje, jak kultura wpływa na interpretację biblijnych tekstów. W Ameryce Północnej, gdzie zrodził się ruch wstrzemięźliwości, prohibicja stała się ważną kwestią społeczną, która wpłynęła na teologię wielu kościołów. Z kolei w Europie, gdzie wino jest nierozerwalnie związane z kulturą i liturgią (Eucharystia), taka interpretacja jest nie do przyjęcia.

 Materialne koszty tej interpretacji są zróżnicowane. Wstrzemięźliwość może prowadzić do oszczędności, ale jednocześnie marginalizuje wyznawców w społeczeństwach, gdzie alkohol jest częścią życia społecznego i biznesowego. Co więcej, stawia chrześcijan przed dylematem, czy spożycie lampki wina jest grzechem, czy kulturowym wyborem, co prowadzi do konfliktów psychologicznych i poczucia winy.

Piekło: Wieczny ogień czy ostateczna zagłada?

 Najbardziej dramatyczne pytanie dotyczy piekła i sądu ostatecznego. Program 3ABN promuje doktrynę anihilacjonizmu – pogląd, że potępieni nie cierpią wiecznych mąk, ale zostają całkowicie zniszczeni po sądzie ostatecznym. Ta perspektywa jest sprzeczna z tradycyjną doktryną wiecznych mąk, która dominuje w katolicyzmie i wielu nurtach protestantyzmu.

Anihilacjonizm, choć może wydawać się bardziej „miłosierny”, stawia pod znakiem zapytania siłę odstraszającą kary. Zamiast wieczności w cierpieniu, grzesznik staje w obliczu ostatecznej zagłady, co może wpływać na jego moralne wybory. Z perspektywy psychologii społecznej, doktryna wiecznego ognia jest potężnym narzędziem kontroli, a zarazem źródłem ogromnego lęku, który może napędzać religijność, ale też prowadzić do poważnych zaburzeń.

Zadawanie pytań biblijnych to nie tylko akt poszukiwania prawdy, ale i odzwierciedlenie głębokiej ludzkiej potrzeby sensu w skomplikowanym świecie. W dobie post-prawdy i "fake newsów", weryfikacja informacji, nawet tych o charakterze religijnym, staje się kluczowa. Jak pokazują te przykłady, literalne interpretacje biblijnych tekstów, bez historycznego i kulturowego kontekstu, mogą prowadzić do zniekształceń oraz tworzenia doktryn, które mają więcej wspólnego z lokalnymi obyczajami niż z uniwersalnym przesłaniem. Wybór między anihilacjonizmem a wiecznymi mękami, między wstrzemięźliwością a umiarem, czy między biżuterią a prostotą, to nie tylko kwestia wiary, ale i materialnych wyborów, stylu życia oraz psychologicznego komfortu. Każda z tych decyzji ma swój koszt i swoją nagrodę, a my, jako społeczeństwo, musimy być tego świadomi. W końcu, jak powiedział Voltaire, „Nie zgadzam się z tym, co mówisz, ale oddam życie, abyś miał prawo to powiedzieć”. W wolnym świecie, najważniejsze jest, aby każdy miał prawo pytać, a przede wszystkim, szukać odpowiedzi.

^{| Biblia | teologia | wiara | kultura | psychologia społeczna | etyka | publicystyka | felieton |}

_{Oprac. 17/09/2025,
redaktor Gniadek}

Co zyskuje Czytelnik:

 Zrozumienie, jak interpretacje biblijne wpływają na życie, pieniądze i relacje społeczne. Szersze spojrzenie na kontrowersyjne tematy wiary.

_{Fot. ilust. wieczormodlitwy.pl - Jak wygląda piekło? - WieczorModlitwy.pl}