Liberałowie nie są indywidualistami - są "dobrowolnistami". "Dobrowolnizm" w istocie służy kolektywizmowi a nie indywidualizmowi.
Nie jest prawdą, że liberalizm wyżej ceni interes jednostki niż interes grupowy. To, że jednostka oceni, że jej interes jest ważniejszy niż interes grupy nie oznacza jeszcze, że ta jednostka musi z grupy wystąpić, albo, że musi się grupie sprzeciwić - może sama, dobrowolnie, poświęcić swoje dobro na rzecz grupy.
A jeśli jednak jednostka uzna, że nie poświęci się dla grupy, to lepiej by grupę opuściła, niż ją zmuszać do pozostania przy użyciu przemocy. Taka jednostka trzymana na siłę uczyni więcej szkód grupie niż będzie z niej pożytku.
A więc to, co trzyma grupę, to nie przemoc - ale ocena, że cele grupy są ważniejsze, albo poświęcenie się. Grupa tworzona przy użyciu przemocy będzie zawsze mniej sprawna niż grupa dobrowolna. Niewolnictwo jest zawsze mniej wydajne i mniej optymalne niż praca dobrowolna - to zostało dobitnie udowodnione i praktycznie i teoretycznie przez wielu ekonomistów.
A więc kolektywizm nie musi się wiązać z przemocą, a gdy się wiąże, to jest po prostu gorszy niż kolektywizm dobrowolny. Kolektywizm socjalistyczny, a więc tworzony przez państwo, jest w istocie zamordyzmem. Obowiązek szkolny i emerytalny nie tworzy żadnych wspólnot, ale je niszczy. Solidarność narzucona przemocą przez państwo - polegająca na przykład na finansowaniu z podatków służby zdrowia czy szkolnictwa - nie tworzy żadnej wspólnotowości, tworzy kolektyw przymusowy, a zatem nietrwały.
Dopiero stosując rozwiązania liberalne, a zatem rezygnując z obowiązku szkolnego i emerytalnego, oraz rezygnując z finansowania edukacji i służby zdrowia z podatków, możemy stworzyć trwałe wspólnoty, bo trwałe mogą być tylko dzięki dobrowolności – dzięki poświęceniu lub zrozumieniu, że w grupie jesteśmy silniejsi.
Liberalizm to nie indywidualizm - liberalizm to dobrowolnizm. Tylko dobrowolnizm może stworzyć sensowne kolektywy i grupy społeczne, tylko dobrowolnizm służy solidarności. Brak dobrowolnizmu powoduje alienację jednostki. Przemoc państwa powoduje atomizacje wspólnot w socjalistycznej, przymusowej grupie.
