ZEGARY BYDGOSZCZY cz 6

Kościół św. Wojciecha

ul. Kanałowa 6 - Okole

Pod koniec XIX wieku ewangeliccy mieszkańcy Okola składali do władz wnioski o zgodę na budowę świątyni. Po latach starań rozpoczęli budowę w 1890 r, a poświęcono ją w 1913 nadając imię św. Jana Apostoła. Figura tegoż Apostoła upiększała też fasadę budynku. Kwadransowy zegar wykonała dokładnie 100 lat temu czyli w 1912 roku istniejąca, pomimo dwu Wojen Światowych, do dziś niemiecka firma z Melle.

Zbór różniący się swą architekturą od okolicznych zborów miał lata świetności zaledwie do zakończenia pierwszej wojny, gdyż wtedy Bydgoszcz powróciła do odrodzonej Polski i zakończył się rozrost Ewangelickiej Wspólnoty Unijnej.

Już w lutym 1945 zaraz po zakończeniu wojny, władze ówczesne zezwoliły Kościołowi Katolickiemu na przejęcie świątyni dla wypełniania Jego posługi duszpasterskiej. Poświęcenie kościoła miało miejsce po dwóch miesiącach, zaś parafia została erygowana przez Prymasa Hlonda w sierpniu 1946 r. Patronem parafii obrano św. Wojciecha, a proboszczem mianowany został ksiądz Zdzisław Balcerek.

W chwili obecnej, od 1986 roku parafią kieruje ksiądz dr RYSZARD KIEŁCZEWSKI kapelan honorowy Ojca Świętego. Pełni on zarazem funkcję wicedziekana.

Na wysokiej wieży widoczne są cztery duże tarcze jeszcze ciągle czynnego zegara- pomimo mody na radiowe.

Kościół Miłosierdzia Bożego

ul. Nakielska 68- Wilczak

W 1903 przy ul Nakielskiej 68, dla Ewangelickiej Gminy Kościelnej został wybudowany kościół w stylu neogotyckim. Po zakończeniu wojny i ucieczce Niemców gmach kościelny został częściowo zdewastowany i w takim stanie w 1945 roku przekazany Kościołowi Katolickiemu. Ksiądz Kardynał August Hlond w 1946 ustanowił przy nim parafię pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego mianując księdza Feliksa Małeckiego proboszczem.

Nowi użytkownicy, czyli Katolicy, pozostawili do dalszego użytkowania ciekawą ambonę oraz podstawę chrzcielnicy.

Pod samym hełmem wieży zainstalowano zegar mechaniczny, który kilka lat temu został przez gdańską firmę Lumel wsparty przez nowocześniejszy- sterowany radiem. Pech sprawił, że pomimo wysiłków Księdza Proboszcza, mój dwukrotny zamiar zrobienia zdjęć spalił na panewce z powodu braku kluczyka do szafy zegara. Jedynie mogłem sfotografować zachowany dzwon wzywający wiernych do modlitwy.

Jednak zauważyłem błędne wybijanie godzin, a indagowany na ten temat przemiły Gospodarz Parafii tłumaczył swoją bezsilność w interwencjach u konserwatorów z Gdańska.

W 2004 proboszczem został ustanowiony ksiądz Tadeusz KRUSZKA.

Kościół św. Józefa Robotnika

ul. Toruńska (właściwie dr. Wł. Bełzy 11)

Zbudowany w latach 1903- 1906 jako zbór ewangelicki.

Na wieży w 1906 roku zainstalowany został piękny mechanizm zegara wybijający co pół godziny aktualny czas. Wykonała go firma- Fabryka Zegarów Wieżowych C. WEISS z Glogau ( dzisiaj Głogów). Zegar oznaczony jest numerem- 1769 i został zarejestrowany w DRP- (Niemiecki Urząd Patentowy) pod nr 66325. Oczywiście napisy są w języku niemieckim. Zegar na wieży posiada tylko jedną tarczę, od strony ulicy Toruńskiej.

Po drugiej wojnie światowej w roku 1945 powstała parafia katolicka. Pierwszym Proboszczem został ksiądz Konopczyński, który przystosował kościół do wymogów Kościoła Katolickiego.

Od 1992 posługę proboszczowską pełni Ksiądz FRANCISZEK NOWAKOWSKI.

Z moją wizytą trafiłem do Parafii św. Józefa w trakcie prac zakańczania montażu nowego dzwonu upamiętniającego 10 rocznicę niezapomnianej Pielgrzymki Jego Świątobliwości Jana Pawła do naszego miasta. Wysiłek parafian dobiegał już do końca i po Księdzu Proboszczu widać było radosne odprężenie po emocjach związanych z trudami przeprowadzenia wspaniałego dzieła. Ksiądz Proboszcz zaprosił mnie do swego mieszkania na obejrzenie newsa telewizyjnego zapisanego na wideo z najtrudniejszych chwil instalacji dzwonu. Jednocześnie Ksiądz Nowakowski wspomniał o kolejnym marzeniu- aparaturze pozwalającej co kwadrans słuchać piękna brzmienia dzwonów.

Kościół Matki Boskiej Fatimskiej

ul. Ogrody 18- Wyżyny

8.12.1992 r. ks. abp Henryk Muszyński erygował nową parafię pw. Matki Bożej Fatimskiej i mianował proboszczem ks. J. Orchowskiego.

10.06.1995 r. parafia otrzymała kamień węgielny pod budowę kościoła z sanktuarium Fatimskiego, a ofiarni parafianie pracą swych rąk wznieśli okazałą budowlę.

Fasada kościoła od 2007 r. ozdobiona jest zegarem, który dostojnie wydzwania mijającą właśnie godzinę. Zegar ten sterowany jest z Mainflingen falami radiowymi wysyłanymi z obserwatorium astronomicznego, a zamontowany został przez poznańską firmę Prais.

Zegar współpracuje z trzema dzwonami, na których wybija kolejne godziny- w dni powszednie uderzając tylko w jeden dzwon, zaś w dni świąteczne lecą w świat akordy trzytonowe. Trzykrotnie w ciągu dnia zegar włącza również pięknie nagrane melodie:

o 9 tej- Z dalekiej Fatimy,

o 15 tej- Jezu ufam Tobie

i Apel Jasnogórski na zakończenie dnia o 21-ej.

W soboty zachwycać się można Barką, miłą Janowi Pawłowi II.

Słuchałem bicie tego zegara w samo południe, więc zaraz po ostatnim uderzeniu, punktualnie o 12 sygnaturka o innej tonacji wzywała wiernych na Anioł Pański.

Miłe to, a jednak okolicznym mieszkańcom przeszkadzało i to bardzo! Dziwne tylko, że ci sami niezadowoleni kładą uszy pod siebie i nie narzekają na podchodzące do lądowania na niedalekim lotnisku samoloty. Całkiem niedawno nad tymi blokami ryczały co pół minuty odrzutowe myśliwce wzbijające się w przestworza w czasie ćwiczeń. I to było dobrze!

Widać więc jasno cele, które kierują ludźmi.

Proboszczem parafii jest Ks. licencjat JÓZEF ORCHOWSKI, ustanowiony w 1992 r.

Parafia pw. NMP Królowej Polski

Toruńska 428- Łęgnowo

Po XIII w. osady leżące na lewym brzegu Wisły zaczynając od Solca, również Plątnowo- Otorowo oraz Łęgnowo, należały do grodu Wyszogród leżącego u ujściu Brdy do Wisły. Po zaborze terenów przez Prusy, na tereny wymienionych wsi przybyło z Zachodu dużo osadników wyznań reformowanych. Dla nich, a właściwie dla Gminy Ewangelicko- Unijnej w Otorowie zbudowano w latach 1910- 1911 zbór z wieżą, w której osadzony jest wybijający godziny zegar kilku- tarczowy. Dwie wagi podciągane są ręcznie przy pomocy korb, a młotek uderza w dzwon kościelny. Zegar ten został ufundowany, jak głosi napisana w Hochgotick tabliczka znamionowa:

Dies Turmuhr stiftete der Fabrikbesitzer Herr August Dumke und Familie in Bromberg bei der Einweihnung der Kirche am 16 Oktober 1911.

Czyli po przetłumaczeniu:

Ten zegar wieżowy ufundował właściciel fabryki Pan August Dumke z rodziną w Bydgoszczy przy uroczystym poświeceniu kościoła dnia 16. października 1911.

Na konstrukcji zegara znajduje się również nazwisko budowniczego, którym była firma- J. W. WEULE z Bockenem koło Hannoweru istniejąca od 1836 roku.

Po wojnie kościół przejęła katolicka parafia solecka pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Od 1945, czyli od poświęcenia przez księdza Hanelta, do 1958 kościół pełnił rolę filialnego. 31 maja 1968 J. Em. Ksiądz prymas S. Wyszyński erygował parafię.

Po zburzeniu starej pastorówki, wybudowano w 1974 plebanię i poddano modernizacji budynki gospodarcze, w których utworzono salki katechetyczne. Obecnie służą one diecezjalnemu oddziałowi Caritas za magazyn.

W roku 1977 wieś Łęgnowo stała się dzielnicą Bydgoszczy.

Od 1993 roku posługę proboszczowską pełni ksiądz ROMUALD PEPLIŃSKI.

Kościół p. w. Wniebowstąpienia Pańskiego

ul Atolowa 7 Osowa Góra

Pierwsza Msza św. w nowym ośrodku duszpasterskim przy ul. Sielawowej sprawowana była dnia 25 grudnia 1998 r., a parafia pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego została erygowana przez arcybiskupa H. Muszyńskiego w uroczystość Zwiastowania Pańskiego dnia 25 marca 1999 roku.

Przez pierwsze lata nabożeństwa i życie religijne odbywało się w prowizorycznej kaplicy. Przed księdzem doktorem ANDRZEJEM DAWIDKIEM, który ustanowiony został pierwszym proboszczem, postawiono zadanie wybudowanie kościoła. Ten obowiązek zbliża się do szczęśliwego zakończenia- już na wieży kościelnej zamocowany został krzyż 7 metrowej wysokości, który stał się widocznym, najwyżej usytuowanym znakiem wiary w Bydgoszczy.

Zewnętrzny zegar, sterowany radiem, ułatwia życie codzienne okolicznym mieszkańcom jak również wjeżdżającym do miasta gościom.

Bazylika św. Wincentego a’ Paulo

Al. Ossolińskich 2

Wieloletnia akcja wynaradawiania Bydgoszczan doprowadziła do znacznego ubytku katolików i przewagi liczebnej napływowych ewangelików. Po odzyskaniu państwowości, okazało się, iż tylko dwa kościoły w całym mieście pełnią posługę polskim mieszkańcom wyznania katolickiego- była to Bydgoska Fara i kościół Trójcy Świętej. Wychodząc naprzeciwko powstałym potrzebom, kardynał Dalbor ustanowił w 1924 roku nową parafię pw. Św. Wincentego a’ Paulo, jako dowód wdzięczności za powrót Pomorza do Polski. Projektant kościoła, poznański architekt Adam Ballenstaedt nawiązał do starożytnego Panteonu Rzymskiego, co również wyraził w powierzchni planowanej budowli, czyniąc ją jedną z największych w Polsce. Wybuch II wojny przerwał prace wykończeniowe kościoła. Hitlerowcy zamienili niewykończony kościół na magazyny i zamordowali kilku kapłanów. Uciekając w styczniu 1945 r. podpalili kościelny gmach. Nadzór nad odbudową objął w latach 60-tych znany profesor Wiktor Zin. Władze bydgoskie niechętnym okiem patrzyły, ba, wręcz utrudniały postęp prac. Przypominam sobie z lat dziecięcych szeptaną z ucha do ucha opowiastkę o zakupionej przez amerykańską Polonię blasze miedzianej na pokrycie kopuły, a przez rządzących zamienioną na tańszą- aluminiową.

Dziś potężny gmach kościelny prezentuje się wspaniale, odmalowany i gustownie podświetlony, w otoczeniu młodych drzew. W dniu 07 10 1997 roku Jego Świątobliwość Jan Paweł II wyniósł kościół do godności Rzymskiej Bazyliki Mniejszej.

Wieżyczki nad wejściem głównym i do zakrystii posiadają nowoczesne zegary sterowane drogą radiową z Meinflingien z Niemiec.

Od 2004 roku posługę proboszcza parafii pełni ksiądz mgr. MAREK BEDNAREK