DUCH JP2 NAD KRAKOWEM

Asyż jest symbolem synkretyzmu religijnego, który był duchowym wyznacznikiem pontyfikatu Karola Wojtyły. Choć obecny papież nieco dystansuje się od „odważnych” projektów swego poprzednika, to na niższym szczeblu proces erozji chrześcijaństwa trwa nadal. Małe Asyżyki cyklicznie organizuje rzymska wspólnota św. Idziego. Tym razem padło na Kraków. Obok uczestników Kongresu dla Pokoju z religijnego klucza – kardynałowie, biskupi, rabini, duchowni islamscy, buddyjscy, hinduscy, dżajniści, szintoiści, zaratustrianie – byli też politycy – szef Komisji Europejskiej Manuel Barroso, Michel Camdessus, były szef Banku Francji i Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Katherine Marshall, starszy doradca Banku Światowego, a nawet nasz politycznie i służbowo umocowany biznesmen Aleksander Gudzowaty. To skłania mnie do oczywistego wniosku, że ekumenizm i dialog międzyreligijny nie jest spontanicznym porywem Ducha, a odpowiedzią na polityczne zapotrzebowanie wielkich tego świata, organizowaną przy wydajnej pomocy wszelkich możliwych tajnych służb. Pisałem o tym niejednokrotnie. Tym razem jednak pragnę zwrócić uwagę na optymistyczne zjawisko.

Choć cały show był organizowany pod auspicjami JP2 i bardzo często powoływano się na „jego ducha”,  jeden z naszych najpopularniejszych katolickich publicystów Tomasz Terlikowski odważył się napisać tekst zatytułowany: „Międzyreligijne pitu pitu”, gdzie stawia pytania, których nie powstydziłby się żaden biblijny chrześcijanin:
„Czy gdy buddysta mówi, że modli się do Prawdy, a chrześcijanin, że do Boga - to czy rzeczywiście modlą się do tej samej Rzeczywistości? Czy przyzywanie przez hinduistów i buddystów za pomocą stosownych mantr lub wezwań sił duchowych nie jest wchodzeniem w przestrzeń demoniczną (a Ojcowie Kościoła, jak się zdaje, mieli taki właśnie stosunek do kultu bogów greckich i rzymskich), która może być bardzo niebezpieczna dla życia duchowego? A do kogo modli się szintoista akceptujący istnienie wielu bóstw? Czy Allach to rzeczywiście ten sam Bóg (choć inaczej ujmowany), w którego wierzą chrześcijanie? Czy modlitwa chrześcijanina i mantrowanie buddysty - to czynność analogiczna? Jeśli te - fundamentalne dla religii - pytania pomija się, żeby było miło, to trudno mówić nie tylko o dialogu, ale nawet o zwyczajnym spotkaniu i rozmowie.”
Co prawda, napisał to tylko w swoim blogu, ale wobec powszechnego i bezmyślnego kultu JP2 w Polsce taka odwaga i jasność myślenia dziennikarza z głównego nurtu napawa optymizmem. Może „duraczenie” narodu, przynajmniej w sferze religijnej, ustępuje miejsca rozsądkowi?

Paweł Chojecki

Kwiatki z mądrości bp. Pieronka:
„Dla Polski, dla Krakowa kongres na pewno będzie ważnym wydarzeniem. (…) Pokażemy się światu, a przy okazji w mieście zapełnią się hotele i dla ludzi będzie zarobek.”
„Trzeba szanować człowieka i jego poglądy, nie ingerować w to, w co on wierzy, a jednocześnie być sobą, nie przyjmować poglądów innych. Taki dialog będzie się odbywał podczas kongresu.”