Niebieski różaniec

Tak przy niedzieli...

Z Medugorje przywiozłam różaniec.

Wyjątkowy, bo pobłogosławiony podczas Objawień - które wciąż tam trwają - przez Maryję. Kto był w Medugorje ten wie, o czym piszę. 

Jest niebieski. Koraliki połączone są białym sznurkiem i dlatego należy go czasem po prostu wymyć z codziennej szarzyzny:)

I dzisiaj rano, właśnie podczas takiej toalety:), przyszła do mnie myśl: ile mojego brudu wchłonął ten  różaniec...

Nie dajcie sobie wmówić, że modlitwa różańcowa to obciach, bo jeśli już to bardziej OB-CIACH:) I znów: kto na salonie dłużej ten wie, o czym piszę;)

To najpiękniejsza mantra świata. Prawdziwa od początku do końca.

"Co dla Boga wielkie, głupstwem jest dla świata."

I taki wiersz:

"Miej cierpliwość 

nad wątpliwościami 

twojego serca...

Spróbuj ukochać 

same pytania...

Nie szukaj teraz 

odpowiedzi, nie możesz 

ich poznać, 

bo nie będziesz 

zdolny żyć z nimi.

Najważniejszym 

przykazaniem jest

przeżyć wszystko.

Żyj pytaniami. 

Może później 

stopniowo, 

niezauważalnie. 

Dożyjesz pewnego dnia 

do odpowiedzi.

 

Rainer Maria Rilke"

Aaaa, i żeby coś dla ciała:), to:

na upalne dni - koniecznie spożywane na zewnątrz albo chociaż przy otwartym oknie:) - takie oto greckie śniadanie polubiłam:  jogurt grecki, miód płynny z zaprzyjaźnionej pasieki i orzechy najróżniejsze. Do tego filiżanka gorącej kawy zbożowej (nie, nie z ekspresowej torebki, a tym bardziej nie rozpuszczalnej; proszę ugotować porządną Kujawiankę;) )

Boże, jakie to pyszne!