To jest kompromitacja historyków, że tyle lat po wojnie za oficjalną wersję wydarzeń roku 1941 na Wschodzie uznaje się tą, którą przedstawiła stalinowska propaganda:
- Stalin nie spodziewał się ataku Hitlera
a klęska wynikła głównie z tego właśnie powodu - zaskoczenia oraz tego, że rzekomo Armia Czerwona miała za mało czasu na
przygotowania ( niby do czego skoro się nie spodziewano ataku ...) i inne bajdurzenia.
W rzeczywistości wiosną , latem 1941 roku Stalin szykował się do ofensywy na Zachód.
Tu nie chodzi tylko o rosyjskich , nadwornych historyków jak Aleksiej Isajew
ale też o historyków zachodnich na czele z Davidem Glantzem; który powiela w swych publikacjach narrację sowiecką.
**
Zawodowi historycy od lat deprecjonują opinie Wiktora Suworowa - używając zwykle pseudo argumentów typu- ależ to zdrajca , Rezun itp..
- Dobrze - pomińmy książki Rezuna ... czy to coś zmieni ?
Czy coś by się zmieniło gdyby wszystkie książki Wiktora Suworowa spalono, a publikacje w necie usunięto ?
- gdyby zignorować jego opinie ?
Nie, to niczego nie zmienia...
... gdyż każdy może idąc podobną drogą, studiując wspomnienia uczestników walk, dostępne aktualnie w ogromnej ilosci dokumenty i inne materiały dojść do bardzo podobnych wniosków;
zrobił to m.in. historyk-amator Andriej Melechow
Od najmłodszych lat interesowałem się historią II wojny światowej .. Mój dziadek Yakov Bazarkin został ciężko ranny pod Kurskiem, i spędził rok w szpitalu. Mój dziadek Piotr Terekhov, strzelec karabinu przeciwpancernego , zmarł z powodu rany klatki piersiowej w szpitalu polowym w tym samym 43 roku.
Jak historiografia radziecka, a następnie zagraniczna, tłumaczyła niepowodzenia z 1941 roku? Standardowy" zestaw powodów jest dobrze znany prawie wszystkim.
ZSRR został zaatakowany nagle, bez wypowiedzenia wojny.
Armia Czerwona nie była gotowa do odparcia inwazji, została zreorganizowana i była niedozbrojona.
Jej dowództwo było osłabione przedwojennymi represjami i jakościowo gorsze od niemieckiego.
..
Całkiem przypadkiem, około 1994 roku, kupiłem w księgarni dwie książki w twardej oprawie - Lodołamacz i Dzień M. Wiktor Suworow (Vladimir Bogdanovich Rezun), były oficer Głównego Zarządu Wywiadowczego sowieckiego Sztabu Generalnego, zmuszony do ucieczki na Zachód\
Będąc sceptykiem z natury przez 15 lat formułowałem swoje własne zdanie na ten temat ; postanowiłem w warunkach domowych
przejść drogę podobną jak Wiktor Suworow, korzystając tylko z dostępnych - przede wszystkim w internecie - materiałów
Oficjalni historycy ignorują fakt , że od maja 1941 trwało przemieszczanie prawie 200 dywizji sowieckich pod zachodnia granicę; nie potrafią logicznie sensownie wytłumaczyć tego faktu - bo przecież po coś ta ogromna masa wojsk się przemieszczała- jedno z naiwnych, spotykanych w propagandzie sowieckiej tłumaczeń to " jechali na ćwiczenia...."
Andriej Melechow przytacza bardzo wiele przykładów tego ruchu dywizji w maju , czerwcu 1941 roku;
200 Dywizja Piechoty 16 czerwca otrzymuje rozkaz wymarszu pod Kowel;
18 czerwca rozpoczyna nocne marsze ( dla ukrycia zmiany dyslokacji przez Niemcami) i wg planów miała 28 czerwca skoncentrowac się 10 km na północy wschód od Kowla (kierunek działań: Lublin - w ramach 31 Korpusu 5 Armii Potapowa, która koncentrowała sie przy granicy); inne dywizje piechoty
podobnie w tym czasie 3 Korpus Zmechanizowany w trybie alarmowym wyruszył pod granicę
16 Armia Łukina wyruszyła z Zabajkala na Zachód już 26 maja !!!
19 Armia Gorbatowa w maju rozpoczeła przerzut z Północnego Kaukazu na Zachodnia Ukrainą
2 i 18 Korpusy Zmechanizowane posiadające na wyposażeniu m.in 1000 czołgów ześrodkowały się przed 22 czerwca przy granicy z Rumunią !
w Odeskim Okregu Wojskowym ćwiczono desanty morskie- zapewne w momencie rozpoczęcia ofensywy wojska desantowane były by na wybrzeżu Rumunii.
itd.
itd.
...
podobnie jak Andriej Melechow - niezależnie od niego - studiowałem temat klęski roku 1941 ok 15 lat; podobnie jak on zainspirowały mnie najpierw ksiażki Suworowa; potem , po kilku latach odłożyłem je na co najmniej 5 lat i studiowałem samodzielnie dostępne materiały , głownie w języku rosyjskim: wspomnienia, dokumenty ; jednym z efektów tych dociekań są moje notki na Salonie 24
http://militera.lib.ru/memo/russian/egorov_av/01.html
np. te wspomnienia naczelnika sztabu 63 pułku 32 Drugiej Dywizji Pancernej , która stacjonowała pod Lwowem
( kierunek natarcia : Rzeszów- Kraków)
wspomina: w każdym pułku było po dwa bataliony najnowszych czołgów KW i T-34 , nowe uzbrojenie cały czas napływało...
tylko, że ta Dywizja , te czołgi na niewiele przydały się w obronie, gdyż główne uderzenie Niemców było w rejonie występu sokalskiego, na północ od Lwowa
gdyby Armia Czerwona atakował pierwsza - taka dyslokacja jest jak najbardziej uzasadniona
Наш полк совершает марш в район Судова Вишня — в направлении на Перемышль.
Nasz pułk wykonuje marsz w rejon Sadowej Wiszni - w kierunku na Przemyśl....
***
Jeśli chodzi o polskich historyków to wygląda to bardzo blado; większość hołduje poglądowi że w 1941 roku Stalin- choć nieudolnie- szykował kraj do obrony.
Jest zapewne tylko jedna jaskółka , która oczywiście nie czyni wiosny...
.. to publikacja historyka Sebastiana Chojnackiego z roku 2014 , sygnowana przez Instytut Historii PAN ,
https://apcz.umk.pl/SDR/article/view/SDR.2014.2.07/7941
Sowiecka sztuka operacyjna w latach 1940‑1941
Autor konkluduje:
Można przyjąć jako pewnik,że prace nad planem ataku na III Rzeszę trwały od sierpnia 1940 r. i od tego czasu plany były tylko nieznacznie zmieniane:
Rozmieszczenie najsilniejszych korpusów zmechanizowanych potwierdza zarówno fakt przygotowania się do ataku, jak również zdradza główne kierunki natarcia. 6. Korpus Zmechanizowany generała majora M. G. Chackilewicza wchodził w skład Zachodniego Specjalnego Okręgu Wojskowego. Rozlokowany w „występie białostockim”92, liczył 1131 czołgów, w tym 452 czołgi KW i T-34.
(w publikacji tej w literaturze przedmiotu wymienia sie ksiazki Wiktora Suworowa ...)
Zobacz też np.
https://www.salon24.pl/u/istorias/1134301,sensacyjne-odkrycie-w-archiwum-ostatnie-przygotowania-zsrr-do-ataku-w-41-r
Protokół nr 109 z dnia 4 czerwca 1941 roku.
( Krótkie omówienie proponowanej Dyrektywy przez Radę Wojenną Armii Czerwonej.)
Tymoszenko, Żdanow, Budionny, Malenkow
Kolejne zadania pracy partyjno-politycznej w Armii Czerwonej.
Żdanow: w Dyrektywie napisać:
1) Dlaczego nam jest niezbędny inny rodzaj propagandy.
Nadchodzi wojna.
Powiedzieć dlaczego zginęła Francja a zwyciężyły Niemcy. Rozwiać legendę jakoby armia niemiecka była niezwyciężona.
2) Wzrosła moc ZSRR. Mówiliśmy o tym, gdy ruszaliśmy na Rumunię. Staliśmy się silniejsi, możemy stawiać bardziej aktywne zadania.
Wojny z Polską i Finlandią nie były wojnami obronnymi.
My już wstąpiliśmy na drogę ofensywnej polityki.
