10/10/1939
Starobielsk
Dowódca oddziału Obrony Lwowa
Generał brygady F.Sikorski
Dowódca frontu ukraińskiego
dowódca rangi , Tymoszenko
Mam zaszczyt poinformować, że generał Langner przed wyjazdem do Moskwy przekazał mi treść swojej rozmowy z Panem. Z tego wiem, że w pełni zrozumiał Pan istotę naszej decyzji, że mając pisemne propozycje niemieckiego dowództwa dotyczące najkorzystniejszych warunków do poddania się, nie poddaliśmy się ani ich atakom, ani groźbom ostatecznego ataku 4 dywizji, któremu towarzyszyło silne bombardowanie miasta.
Było dla was całkiem jasne, że bez wątpienia zdecydowanie podjęliśmy negocjacje z przedstawicielami państwa, w którym - w przeciwieństwie do Niemiec - przestrzegane są zasady sprawiedliwości wobec narodów i jednostek, chociaż nie mieliśmy jeszcze konkretnych propozycji ze strony Dowództwa Armii Czerwonej.
Przekonaliście się , że całkowicie wypełniliśmy obowiązek żołnierza do walki z niemieckim agresorem i we właściwym czasie i we właściwej formie zastosowali się do rozkazu polskiego naczelnego dowództwa, aby nie traktować Armii Czerwonej jako strony wojującej.
Podkreślił Pan swoją sprawiedliwą ocenę, przez potwierdzenie zawartej uzgodnień dot. kapitulacji.
W tym względzie uważam za swój obowiązek przedstawić Państwu naszą obecną faktyczną sytuację.
Jestem w mieście Starobielsk, gdzie wysyłani są wszyscy oficerowie, którzy zgodnie z rozkazem polskiego naczelnego dowództwa przekazali broń Armii Czerwonej nie tylko we Lwowie, ale także w innych częściach terytorium, na którym rozciągnięto waszą władzę, jako dowódcy Frontu Ukraińskiego.
Doskonale rozumiem, że obecnie ma Pan wiele ważnych problemów, dlatego nasze pytanie jest dla Pana jednym z wielu spraw. Dlatego nie chcę składać żadnych oświadczeń dotyczących jakichkolwiek niedociągnięć, które wystąpiły.
Pozwolę sobie jednak zwrócić uwagę na następujące kwestie:
1. Opóźnienie w zwolnieniu nas postawiło nas wszystkich i nasze rodziny w niezwykle trudnej sytuacji, chociaż rząd radziecki wiele mówi o tym , że zamierza poprawić warunki naszego życia.
2. Przeniesienie punktu rejestracji i zwolnienia na ponad 1000 km na wschód skomplikowało kwestię naszego powrotu do miejsca stałego pobytu i całkowicie zakłóciło możliwość bezpośredniego kontaktu z naszymi rodzinami.
3. Przebywanie w Starobielsku i ograniczanie wolności osobistej nawet tutaj, na miejscu, jest dla nas niezwykle trudnym doświadczeniem.
W związku z powyższym, a ponieważ nie zostaliśmy jeszcze zwolnieni, chociaż generał Langner specjalnie pojechał w tej sprawie do Moskwy, proszę o podjęcie wszelkich możliwych środków, dla przyspieszenia naszego zwolnienia.
Podsumowując, chcę Pan zapewnić, że kontaktuję się z Panem bezpośrednio, ponieważ umowa o kapitulacji została zawarta za pośrednictwem Pana przedstawicieli.
