Jan Bodakowski
Nasze Jutro – obowiązkowy film dla prawicy chcącej zdrowej, wolnej i zasobnej Polski
Pomimo, że komuniści odpowiadają za gigantyczne zniszczenie środowiska, lewicy udało się zmonopolizować dyskusje o ochronie środowiska. Jedną z przyczyn dominacji lewicowego dyskursu w sprawach ochrony środowiska jest lenistwo intelektualne środowisk patriotycznych. Pomimo, że eko postulaty doskonale współgrają z postulatami prawicy, prawica tego faktu nie dostrzega. Dla tego obowiązkowym filmem dla wszystkich narodowców i wolnościowców jest francuski dokument „Nasze Jutro”, który można oglądać między innymi w warszawskim kinie Kinoteka, mieszczącym się w Pałacu Kultury i Nauki.
Ogromną zaletą „Naszego Jutr” jest ukazanie rozwiązań problemów trapiących naszą cywilizacje. Jednym z takich rozwiązań jest lokalna produkcja żywności. Lokalna produkcja żywności pomaga wydźwignąć się społeczności doświadczonej kryzysem gospodarczym z biedy. Przykładem tego jest miasto Detroit, którego populacja spadła z 2 milionów mieszkańców do 700.000, w wyniku des industrializacji. W Detroit istnieje już 1600 miejskich farm produkujących żywność.
Idea lokalnej produkcji żywności zakłada produkcje żywności w mieście i w jego okolicach, tak by większość owoców i warzyw pochodziła od lokalnych wytwórców. Lokalna produkcja żywności oznacza oszczędność kosztów transportu i likwidacje patologii marnowania żywności. Miejskie rolnictwo pozwala na rewitalizacje miast. Praca w miejskim rolnictwie pozwala ludziom zagrożonym patologiami na nowy pozbawiony stresu styl życia. Warto dodać, że władze miast w III RP zwalczają lokalny handel żywnością zakazując handlu ulicznego, i karząc mandatami osoby sprzedające swoje płody rolne – w sytuacji gdy handel uliczny jest fundamentem wolnego rynku, a osoby sprzedające są często ubogie.
Idea lokalnej produkcji żywności popularna jest też w Wielkiej Brytanii – w filmie ukazany jest przykład jednego z brytyjskich miasteczek w którym cała przestrzeń zieleni miejskiej została obsadzona przez mieszkańców ogólnie dostępnymi ziołami i warzywami.
Twórcy filmu pokazali też francuskie gospodarstwo rodzinne produkujące żywność. Większość żywności na świecie produkowana jest w gospodarstwach rodzinnych, korporacje dostarczają tylko niewielką część żywności. Uprawy w gospodarstwach rodzinnych są wielokrotnie bardziej efektywne i wydajne niż uprawy przemysłowe. Gospodarstwa rodzinne zużywają o wiele mniej chemii niż uprawy przemysłowe, które produkują żywność zatrutą chemikaliami, niszczą środowisko, wyjaławiają ziemię, i szerzą szkodliwą dla zdrowia żywność genetycznie modyfikowaną.
Warto dodać do informacji zawartych w filmie, że przykładem szkodliwości uprzemysłowienia produkcji żywności, były komunistyczne państwowe gospodarstwa rolne, kołchozy, i polityka niszczenia indywidualnych rodzinnych gospodarstw rolnych w państwach socjalistycznych. Dodatkowo wolny rynek wymaga istnienia dużej ilości gospodarstw (w więc gospodarstw rodzinnych), tego by kilku producentów nie było tak dużych by w porozumieniu mogli stworzyć monopol. Tylko jak największa ilość producentów, nie za dużych, zapewnia konkurencje z korzyścią dla konsumentów. Niestety politycy z szkodą dla konsumentów chronią interesy korporacji, tak jak USA producentów żywności genetycznie modyfikowanej, których celem jest monopolizacja rynku. Czy tak jak to w Warszawie Platforma Obywatelska zamyka lokalne bazary by konsumenci nie mogli zaopatrywać się u lokalnych producentów, tylko musieli kupować uprawianą przemysłowo żywność z należących do zagranicznych korporacji supermarketów.
Rodzinne gospodarstwa rolne zapewniają poli kulturę upraw, różnorodne uprawy, ogromną produktywność żywności na małej przestrzeni, uprawy mieszane, bio różnorodność upraw. Gdy uprawy przemysłowe dostarczają nie urozmaiconego jedzenia, to uprawy rodzinne zapewniają ogromną różnorodność warzyw i owoców. Dodatkowo rodzinne uprawy poli kulturowe zapewniają zyski, do 100 euro rocznie z jednego metra uprawy, i produktywność cztery razy większą od produktywności upraw przemysłowych. Dodatkowo uprawy rodzinne są bezpieczne dla środowiska, nie wymagają uprzemysłowienia, zapewniają miejsca pracy, i mogą wyżywić do 12 miliardów ludzi.
Rządy sprzeciwiają się uprawom rodzinnym, bo są zależne od korporacji. Korporacje zarabiają na ropie, więc nie chcą rodzinnego rolnictwa, bo taki nie generuje zysków dla korporacji, rodzinne gospodarstwa nie potrzebują ani chemicznych środków ochrony roślin ani dużego parku maszynowego napędzanego ropą. Kosztem zysków korporacji, który ponoszą nie korporacje a wszyscy obywatele, jest zniszczenie środowiska, które może przerodzić się w globalną katastrofę.
Opłacalny dla gospodarki jest rozwój energii odnawialnych. Jedną z nich jest energia geotermalna (wart dodać do treści zawartych w filmie, że w Polsce przykładem promowania i zainwestowania w energie geotermalną jest Radio Maryja a nie np. „Gazeta Wyborcza”). Islandia całkowicie uniezależniła się od paliw kopalnych i całą energie ma z geotermii. Inwestycja w nadbałtyckie turbiny wiatrowe daje zyski większe niż lokaty bankowe. Twórcy filmu podają wiele przykładów niezwykle korzystnych finansowo inwestycji w energie odnawialne. Koszty uzyskania jednej porcji energii z paneli słonecznych spadły 66 dolarów do 66 centów.
Warto dodać do informacji podawanych w filmie, że produkcja eko energii, to przykład niezwykle wolnego rynku, w którym są tysiące, a wręcz miliony producentów, stan w którym realnej likwidacji ulega monopol jednego czy kilku producentów energii.
W swym obrazie twórcy filmu ukazali jak inwestycje w ścieżki rowerowe i chodniki skłaniają ludzi do pieszego lub rowerowego przemieszczania się w mieście, co jednocześnie podnosi zdrowotność ludzi i zmniejsza koszty opieki zdrowotnej. Miasta można modernizować, tak by były przyjazne mieszkańcom, lub tak by kosztem mieszkańców służyły interesom korporacji.
Przykładem udanej polityki ekologicznej jest segregacja śmieci. W Los Angeles dzięki segregacji 80% odpadów ulega przetworzeniu. Z śmieci bio degradowanych uzyskiwany jest kompost.
Ważna jest też społeczna odpowiedzialność biznesu. Prywatne fabryki dalej będą przynosiły zyski gdy będą konstruowane tak by były przyjazne środowisku. Twórcy filmu w swym obrazie ukazują przykład francuskiej fabryki przyjaznej środowisku w wielu aspektach.
Rozwój lokalnej gospodarki zapewnia wprowadzenie lokalnych walut. Dziś zyski z kreacji pieniędzy, kosztem posiadaczy już istniejącego pieniądza, mają banki komercyjne należące do zagranicznych korporacji finansjery. W Wielkiej Brytanii 97% pieniędzy kreowanych jest przez banki prywatne, które zarabiają na odsetkach od kredytów wykreowanych jako zapisy elektroniczne w bankowych komputerach. Dodać można, że waluty narodowe są lepsze od waluty kontynentalnej (np. Euro) bo konkurują między sobą i pozwalają prowadzić politykę monetarną w interesie konsumentów.
W Szwajcarii waluta lokalna, równoległa do franka, funkcjonuje już od lat osiemdziesięciu, od czasów wielkiego kryzysu. Wykorzystuje ją w obrocie między sobą około 60.000 firm. Niezwykle popularne są lokalne waluty w wielu brytyjskich miastach. Lokalne waluty pozwalają krajom w kryzysie poprawić swoją sytuacje ekonomiczną. W USA inicjatywy lokalnych rynków tworzą ogólnokrajową sieć.
Rządy niszczą gospodarkę transferując pieniądze obywateli do kieszeni korporacji, pomimo, że to nie korporacje, a lokalne firmy są bardziej elastyczne i tworzą więcej miejsc pracy. Należy więc być świadomym konsumentem, bojkotować korporacje i wspierać lokalne firmy.
Ważne jest też zachowanie demokracji. Korporacje dążą do likwidacji demokracji i wprowadzenia oligarchii, by zagwarantować sobie nienależne zyski. Według politologów USA przestały być państwem demokratycznym bo władze Stanów Zjednoczonych realizują interesy korporacji a nie obywateli. Inaczej stało się w Islandii, gdzie władze pod presją obywateli nie wsparły odpowiedzialnych za kryzys finansjery i jej banków, jak to zrobił rząd USA.
Realizacje interesu społecznego zapewnij takie zjawiska jak demokracja bezpośrednia (czyli aktywny udział obywateli w decydowaniu o polityce państwa czy samorządu), samorządność, całkowita przejrzystość władzy, samoorganizacja społeczna, zaangażowanie społeczne, integracja obywateli, wymiana informacji o cennych inicjatywach, aktywizacja w duchu polityki dla wszystkich a nie tylko dla obywateli, odpowiedzialność obywatelska.
Ostatnim tematem poruszonym przez filmowców jest edukacja. Podają oni jako przykład pozytywnego modelu edukacji model fiński, w którym potraktowano wykształcenie jako kapitał kraju, inwestując w szkoły, ograniczając biurokracje, podnoszą poziom kształcenia nauczycieli, tworząc szkoły przyjazne uczniom i zainteresowane tym by uczniowie zdobyli jak najwięcej przydatnych umiejętności (stosując różne techniki nauczania adekwatne do odmiennego rozwoju u rożnych dzieci).
Reżyserami „Naszego Jutra”, doskonałego dwugodzinnego dokumentu, są Mélanie Laurent i Cyril Dion. Inspiracją dla powstania filmu był artykuł, który ukazał się w 2012 roku w czasopiśmie „Nature”, i w którym naukowcy przestrzegali przed konsekwencjami niszczenia środowiska.
Mélanie Laurent to trzydziestotrzyletnia francuska aktorka znana z takich filmów jak „Asterix i Obelix kontra Cezar”, „Most pomiędzy dwoma brzegami”, Nie martw się o mnie”, „Bękarty wojny”, „Debiutanci”, „Wróg”, „Iluzja”.
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Polityka
