Marek J Minakowski napisał w Tek24.pl bardzo interesujący tekst dla młodych ludzi, narzekających na to jak dziś ciężko znaleźć pracę. Zacytuję go, bo warto ale odsyłam przede wszytkim do całości tekstu:
„Gazeta Wyborcza zachęcona raportem Międzynarodowej Organizacji Pracy
pisze, że ta biedna młodzież tyle się nauczyła, skończyła studia, chciałaby pracować, a nie może. Kochana młodzieży (piszę to mając lat 39) - czy nikt Wam jeszcze nie powiedział, że Wasza wiedza nie jest nic warta? Wasza wiedza jest w Waszych głowach i nikt poza Wami nie jest w stanie sprawdzić, czy ona faktycznie tam jest! Jeżeli Wy sami nie umiecie z niej skorzystać, to nikomu innemu ona się też do niczego nie przyda. (..)
W gospodarce komputerowo-internetowej narzędzia pracy są dostępne praktycznie za darmo. Pieniędzy w bankach jest również za dużo (codziennie dostaję oferty kredytów lub pożyczek; jak słyszę, że ktoś mi chce pożyczyć pieniądze na działalność gospodarczą, to rzucam słuchawką).
Dlatego dzisiaj nie ma sensu pytać: "co umiesz". Dzisiaj pracodawca chce usłyszeć "co zrobiłeś". (…)
„Moja kariera zawodowa zaczęła się od tego, że mając 26 lat obroniłem doktorat z filozofii na najstarszym polskim uniwersytecie. Napisałem doktorat na 1100 stron na temat, który rozumie w Polsce kilka osób (można poczytać go tutaj). A potem sam nauczyłem się HTML i zacząłem pracę jako korektor (tester), poprawiając literówki w serwisach internetowych. Od samego dołu hierarchii zawodowej. Moje wykształcenie nikomu nigdy nie było potrzebne. Doszedłem potem całkiem wysoko, ale nie dzięki wykształceniu, tylko dzięki temu, że pamiętałem biblijną przypowieść o talentach: jak ktoś ma talent, a go nie wykorzystuje, to Bóg zabiera go temu, co ma, a daje temu, co i tak miał już najwięcej. A jak ktoś ma dużo talentów, to musi ciężko pracować, żeby cały czas wszystkie były w obiegu. Gdy wokół mnie pojawiały się okazje, nie pozwalałem im się zmarnować. Niewykorzystane okazje się mszczą.
W Polsce jest bardzo dużo DO ZROBIENIA. Co z tego, że nie za wszystko Wam zapłacą? Jeśli zrobicie coś, co zafascynuje tysiące ludzi, to i tak po jakimś czasie zjawi się ktoś, kto sam się Wami zafascynuje i będzie chciał, byście to dalej robili za jego pieniądze.
Drodzy bezrobotni absolwenci - ile napisaliście książek? Ile zrobiliście serwisów internetowych? Ile tysięcy ludzi z nich korzysta? Jak nie umiecie na te pytania odpowiedzieć, to bądźcie sobie bezrobotni dalej. Tylko nie wyciągajcie ręki po moje pieniądze. Nie mam czasu z Wami gadać, bo mam parszywie dużo rzeczy do zrobienia, a życie jest krótkie”. Tyle tekst Minakowskiego z tek24.pl
Skopiowałem tu duża część jego tekstu, ale moim zdaniem dotyka on bardzo ważnego problemu.
W Polsce jest dziś ogromnie dużo możliwości. Tylko trzeba próbować, walczyć, próbować zbudować coś małego samemu, choćby po to, by można się tym pochwalić jakiemuś potencjalnemu pracodawcy albo inwestorowi.
Ileś razy w życiu spotkałem młodych ludzi, którzy na składaną im ofertę mówili, że „to im się nie opłaca”. Nie mogłem wyjść ze zdumienia, bo alternatywą było bezrobocie albo handel na bazarku. Zdarzyło się kilka razy w życiu, ze proponowałem młodym ludziom prace na niewielkie pieniądze albo tylko staż za darmo. Ale było to szansa, która mogła im otworzyć drzwi do innych, bardzo ciekawych zajęć, kontaktów. Jeśli ktoś nie podejmuje takich szans, nie kupuje sam losu, by móc wygrać, to niech narzeka. Nie ma co się nad takimi ludźmi użalać. Kiedy rozglądam się dookoła widzę tych szans miliony. A oni ich nie widzą.
A co Wy o tym sądzicie? Namawiam do rozmowy o szansach młodych ludzie w Polsce.
