Mentzen śmieszy, tumani, przestrasza

 Jak Twardowski skończył, opisywać nie trzeba, ale tych, co drogą Twardowskiego kroczą jest więcej niż Mentzen. Ponieważ kończy się czas przydupasów łażących za mniejszym lub większym Mefistofelesem  wkroczenie Mentzena na arenę polityczną zaczyna budzić strach.

 Jeszcze bałwaństwo o brzeg wali i próbuje rżnąć bohaterów, ale otwarcie straszy wyborców tym, co im Mentzen zrobi gdy ręka nieuświadomionego idioty krzyżyk na Mentzla postawi. Ponieważ wszystkie sondy i pierdołowate szacunki wskazują, że Konfederacja rośnie w siłę  i Mentzen przy niej żyje  tak jak żył i jest nadzieja, że inni mogą też żyć dostatniej, zrozumiałym być musi, że popularność Konfederacji rośnie, a bałwaństwu spada.

 Jeszcze cwaniaczki z partyjnej paczki nie potrafią pojąć, że skończył się czas ładnie mówiących i głupio rządzących.

 Może Konfederacja z Mentzlem stołki spod opasłych dupsk nie wszystkim wyrwie, ale już widać i czuć, że nie jeden się boi, że siedzenie na nodze wyrwanej ze stołka komfortem być nie może, ale wyborcom może sprawić radość. Są wprawdzie znaki pokazujące słabości Mentzla i próby adaptacji reform, które nie wypaliły w Niemczech, ale są też znaki, że pojawia się myśl własna, która nie tylko może, ale i jest odbierana pozytywnie przez wyborców. Tak więc Mentzen szablą wywija, a zające szukają miejsca w kapuście, w której z zasadny miejsca na dwa głąby być nie może.  

Można jeszcze coś dopisać

aby było więcej wierszy

czas bałwany już ...

Kurski zapiał jako pierwszy