Po śmierci Seawolfa ludzie patrzący z pewnym dystansem (jak ja, bo nigdy nie czytałam bloga Seawolfa) mogli obserwować w Salonie kalejdoskop ludzkich postaw i mentalości.
Nie na próżno mówi się, że nasze człowieczeństwo w pełni objawia się w ekstremalnych warunkach- takich właśnie jak czyjaś śmierć.
Większość blogerów na wiadomość o śmierci Seawolfa zareagowała godnie, ze szczerym wzruszeniem i bólem.
Salon zalały wręcz notki pożegnalne i oddające cześć blogerowi, który odszedł tak nagle.
Jednak znalazły się osoby, których zachowanie z godnością i szacunkiem dla śmierci nie miało nic wspólnego.
Nie będę wymieniać nicków, myślę że wszyscy domyślą się o kogo chodzi.
Ale to dobrze, że pospadały maski, dzięki temu lepiej się poznaliśmy.
PS.
Czy chociaż jeden z blogerów "peowskich" napisał notkę pożegnalną dla Seawolfa?
<script id="_wau6q4">var _wau =
<script id="_waumkc">var _wau = _wau || []; _wau.push(["dynamic", "3i6y8j7krw", "mkc", "c4302bffffff", "small"]);</script><script async src="//waust.at/d.js"></script>
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
