Komunia wolności

   Wypełniłem mój państwowy obowiązek. W lokalu wyborczym tłum jak przy żadnych do tej pory wyborach. Wychodząc robiłem milcząco badanie ankietowe usiłując zgadnąć z wyglądu, jak głosowali współobywatele. Tej krzywej babci nie udało się  zabrać dowodu, szła z nim jak ze szpadelkiem umacniać Okopy św. Trójcy. Dziarska rodzina inteligetów, prosto z Ferdydurke, wychodziła z lokalu niczym Młodziakowa z wygódki, dumniejsza niż weszła, według nieśmiertelnej obserwacji Witolda Gombrowicza. Ten ci znów z partnerem życiowym rzucili swój kamień na szaniec postępu. Nowojorski liberał we mnie nie potrafił nikogo potępić w tej naszej komunii wolności.

   Czemu jednak patrząc im w oczy czułem się gorzej wykształcony, biedniejszy, z małego miasta, może nawet ze wsi? Sam nie wiem.

   Dziś taki piękny dzień. Co przyniesie jutro?