Ezoteryczny Poznań

Wybory samorządowe za nami. Właściwiej byłoby rzec: i za nami i przed nami, gdyż w wielu miejscach w Polsce czeka nas II tura. To samo w Poznaniu. Obecny Prezydent Ryszard Grobelny otarł się o II turę mając nieco ponad 49 proc., a jego konkurent z PO Grzegorz Ganowicz mając nieco ponad 22 proc. staje się mocnym kontrkandydatem. Nie wiadomo więc kto będzie Poznaniem rządził przez najbliższe cztery lata. Tak jak nie wiadomo, jak ostatecznie ukształtuje się polityczna malowanka w radzie miejskiej.

 

Nocno-poranne przewidywania mówią, że na 37 mandatów do Rady Miasta Poznania PO ma 17 (spadek o 2 w stosunku do wyborów sprzed czterech lat), Komitet Prezydenta Ryszarda Grobelnego – 6 (lepiej o 4), SLD – 5 (tyle samo), PiS – 3 (spadek o 7!), My Poznaniacy – 2 (nowa lista). Reszta mandatów jeszcze się rozstrzyga.

 

Platforma Obywatelska potwierdziła swą hegemonię w mieście, aczkolwiek nieznaczny spadek liczby mandatów każe się zastanawiać, czy to przypadek, czy tendencja „wypalenia się” polityki PO. Trzeba pamiętać, że kandydat PO Grzegorz Ganowicz jest, co prawda, mocnym konkurentem dla obecnego włodarza miasta, ale zbyt znacząca jest między nimi różnica (kilkudziesięciu procent) w wynikach.

 

Może na wyniku zaważył niedawny głośny konflikt pomiędzy frakcjami w poznańskiej PO, może zaczyna się – zakładany przez analityków – spadek notowań PO. Może trochę głosów odebrał jej Ryszard Grobelny wystawiając mocną listę do Rady, złożoną także z byłych polityków PO. Tak czy inaczej, Platforma musi teraz bardzo szybko zabłysnąć dobrymi pomysłami, by tę tendencję zatrzymać.

 

Zaskakująco dobry wynik zdobył komitet Ryszarda Grobelnego, obecnego prezydenta. On sam ma prawie 50 proc. poparcia, co wzmacnia go niesłychanie, ale i jego lista jest mocna. Do Rady wprowadzi 6 radnych, co jest sukcesem niebywałym, bo nie dość że zwiększa stan posiadania, to zyskuje też jakościowo. Radni, którzy mają nadzieję zasiąść w nowej radzie są specjalistami w swoich dziedzinach, pracowici i są dobrym zadatkiem do zajmowania się poważnymi sprawami w mieście.

 

Ogólnopolska tendencja wzmacniania się SLD widoczna jest też w Poznaniu. Utrzymanie 5-osobowego stanu w Radzie nie jest może znaczącym sukcesem, ale wyraźnie wskazuje: jesteśmy mocni, musicie się z nami liczyć. Kandydat na prezydenta wypadł fatalnie (5 miejsce), ale miał nieciekawą kampanię. Cieszyć się można z niektórych nazwisk, które zasiądą nowej Radzie. Antoni Szczuciński, dla przykładu, wielokrotnie dawał dowody znakomitego rozeznania w sprawach miejskich, spokoju i pracowitości. Takich radnych nam potrzeba.

 

Jeśli ktokolwiek może mówić o klęsce to Prawo i Sprawiedliwość. Cztery lata temu miało 10 mandatów, teraz tylko … 3. Porażka totalna. Oczywiście, wpływ na to miały wydarzenia krajowe: awantury w stronnictwie oraz totalnie niezrozumiała i szkodliwa dla siebie samych zmiana kursu prezesa Kaczyńskiego. Jego powyborcze oświadczenie wskazujące za winnych przegranej w osobach posłanki Joanny Kluzik-Rostkowskiej i jej współpracowników, świadczy już tylko o jakimś obłędzie obecnego kierownictwa tej formacji.

 

Przegrał też pisowski kandydat na prezydenta Tadeusz Dziuba, dobry urzędnik państwowy i człowiek mający – odmienną od obecnej – wizję rozwoju miasta. Zajął trzecie miejsce w tym wyścigu. Zaszkodziła mu ogólnopolska klęska wizerunkowa PiS i rozpuszczane plotki – nie mające żadnego potwierdzenia w rzeczywistości – o jego bezwzględnym charakterze.

 

O sukcesie zaś może mówić stowarzyszenie My Poznaniacy, powstałe parę lat temu jako pospolite ruszenie niezadowolonych z polityki Grobelnego ludzi i środowisk. Początkowo traktowane jako grono oszołomów, z czasem zaczęło porządkować swoją działalność. Kandydatem został mile odbierany przedsiębiorca, który zdobył co prawda 4 miejsce w rankingu prezydenckim, ale dzieli go kilka procent do kandydata PiS i wyprzedził kandydata SLD!!! A stowarzyszenie czeka na potwierdzenie informacji o 2 – 3 mandatach w Radzie Miasta.

 

Na wyniki przyjdzie nam jeszcze poczekać, ale pierwsze wnioski nasuwają się już teraz. PO rządzi i dzieli. Do Rady nowej kadencji weszło wiele osób mających doświadczenie w pracy samorządowej i ciekawe pomysły. Jednak w Radzie Miasta Poznania będzie potrzebne wypracowanie konsensusu pomiędzy wizjami prezydenta Grobelnego a PO. Kompromis będzie trudny, chyba, że politykom PO i ludziom z komitetu prezydenckiego ochłoną głowy i nie będzie „naparzanki” przed II turą. No, chyba że wygra platformerski Ganowicz …

 

Sam prezydent mający przed sobą nieprzychylną mu do końca większość w Radzie, będzie musiał skorygować swoje działania. Rządzenie w atmosferze wojny czteroletniej nie jest najszczęśliwszym rozwiązaniem.

 

Zyskały stowarzyszenia obywatelskie – My Poznaniacy nie są już „opozycją pozaparlamentarną”, a będą mieli swoich ludzi w centrum wydarzeń. Podejrzewać należy, że i komitet Grobelnego będzie początkiem nowego stowarzyszenia. Ma dobry jakościowy (w osobach radnych) start. To dobry prognostyk na następne wybory i może powolną zmianę mentalności w samym mieście: odchodzenia od poparcia partii na rzecz komitetów niepartyjnych.

 

PiS został ukarany najwyraźniej – może to swoistego rodzaju ostrzeżenie dla innych, że nie traktuje się ludzi tak, jak zrobili to z posłanką Joanna Kluzik-Rostkowską i innymi. PiS został ukarany właściwie za wszystko: za fatalny PR, za wzniecanie konfliktów, za wzrost agresji. Z tego tytułu w Radzie Miasta Poznania nie zasiądą dobrzy radni . Chyba, że ostateczne wyniki potwierdzą co innego … Z drugiej jednak strony, mocna pozycja drugiej siły w samorządach, liczona w skali ogólnopolskiej, świadczy, że nie wszystko jeszcze zostało zmarnowane i nie wszystko roztrwonione.

 

W Poznaniu będzie się działo. Ezoteryczny Poznań jak nic. Na szczęście bez mafii.