Żyjemy intensywnie. Realizujemy się w polityce, poddajemy aktywności zawodowej, publicystycznej. Mamy swoje marzenia i gonimy je codziennie - chcąc dojść jak najbliżej wymarzonego celu. Gonimy minuty, godziny, dni i tygodnie.
Publicystyka nas pochłania - komentujemy coś codziennie, staramy się być jak najlepszymi, a więc najszybszymi obserwatorami. Polityka nas wchłania - uczestniczymy w niezliczonej ilości debat, wypowiedzi, konferencji prasowych.
Są jednak takie chwile, gdy to wszystko traci blask, gdy wyciszamy nasze serca i umysły, gdy to wszystko przestaje mieć dla nas znaczenie. Taką chwilą mogą być narodziny dawno wyczekiwanego dziecka.
Dziś urodziło mi się czwarte dziecię - Jadwisia. I gdy tak siedziałem - już po narodzinach - z tą małą księżniczką, wszystko wydało mi się względne. I mało ważne. Rozpad koalicji, kłótnie przedwyborcze. Nawet ukochane życie zawodowe, realizowane w obszarze umiłowanej ochrony środowiska, przestało być na chwilę ważne.
Jadwisia, ten mały 55-centymetrowy człowieczek, jest w stanie odmienić, choć na chwilę to zagonione życie.
I dla tej chwili warto było spędzić pół dnia z tą nie mówiącą, nie słyszącą i nie widzącą istotką. Ona pokazała, że nie tylko słowa stanowią o naszej wartości.
Inne tematy w dziale Polityka
