Kanonada Poezji [5]: Pewnego wieczora ...

Tej nocy

Księżyc wspiął się

Na sklepienie nieba

W pełni swego blasku.

I wydawało się, że mówi

Do mnie.

 

Żadna gwiazda

Tego wieczoru

Nie rozpaliła swego ogniska,

Prócz jednej.

Uparcie świeciła koło księżyca.

I wydawało się, że pokazuje

Drogę zagubionym nocnym wędrowcom.

 

Podniosłem głowę

I wsłuchałem się

W tę dziwną opowieść.

I nawet wiatr przemykający

Pomiędzy drzewami

I muskający jezioro

Był wsłuchany.

I zdawało się, że księżyc

Tego wieczoru powierzchnię jeziora

Wyszywał srebrnymi nićmi

Połyskujących fal.

 

Blask srebra i złota księżyca

Bil w oczy.

I wiatr uchodząc z trzcin

Nad falami się zatrzymywał

Ze zdziwieniem przyglądając się blaskowi.

I wydawało się, że wszystko zadziwione

I upojone urokiem nocnego bogactwa

Śpiewało …