Jak już w poprzedniej notce ja wspomniałam, nawet w domowych pieleszach swoich Rodziców może człowiek dokonać odkryć makabrycznych względem swego dzieciństwa i zrozumieć w ten deseń filozoficznie, że nie dzieje się nic bez powodu i nie wszystko jest takowym jakby się to zdawać było mogło.
Tak się bowiem złożyło, że prócz uroczych rysunków w temacie nekrofilistycznym, co je Kuliste Dziecko miało przyjemność hurtowo produkować, znalazłwszy ja ku bezbrzeżnemu swemu zdumieniu, własnoręcznie napisaną prozę literacką, takoż przyozdobioną własnoręcznymi rysunkami, choć wszak ja byłam pewna, że pierwsze prozatorskie dzieło napisawszy w ósmej klasie, kiedy czekałam na pójście pod nóż i literaturę zacząwszy pisać w pielęgniarskiej dyżurce, albowiem właśnie panią pielęgniarkę nakłoniwszy do tego w celu uniknięcia zbyt wczesnego chodzenia spać i uzależniwszy ją od moich literackich treści, gdyż już od dziecka miałam wielki talent w kwestiach nad bliźnimi manipulacji.
Tak więc, zdumiona byłam niebywale, że pierwsze moje prozatorskie talenty się dużo wcześniej objawiwszy, a nie pisząc ja wtenczas bynajmniej o królewnie co na księcia czekała, lecz o makabrycznych rzeczach w rodzaju Doktora Jekyll i Pana Hyde, a owo odkrycie mnie sprawiło niebywałą przyjemność względem tego, że nie stawszy się paranormalną na skutek jakowychś czarów czy wizyt u Wróżek, ale już się paranormalną urodziwszy, a zdolności wszelakie i talenty jednakowoż tylko uśpionymi były, znalazłam ja bowiem takoż inne swe rysunki w tematyce mody i urody.
Względem owych znalezisk na filozofię mnie się zebrało w temacie dzieci i ich niesamowitych intuicyjnych działań, oraz dorosłych co dla rzekomego dobra dziecka się z kolei swymi działaniami do zguby swych pociech przyczyniają, ze skutkami wszelakiego rodzaju, które niejednokrotnie na całe życie owych pociech mieć mogą wpływ negatywny.
Jak bowiem wiadomo, dzieci widzą i czują więcej, nie boją się duchów co się lubią dzieciom ukazywać, a strach u dzieci pojawia się dopiero wtenczas, gdy się im włączy telewizor i pozwoli oglądać idiotyczne bajki, aż nagle się owym dzieciom zaczyna wydawać, że pod łóżkiem mieszkają potwory, zaś plany i marzenia związane z przyszłością bywają prozaicznie korygowane, zdejmowaniem mentalnym dzieci z obłoków na ziemię i wmawianiem im, że życie jest ciężkie i trza porzucić mrzonki w temacie planów zostania kosmonautą, albo królewną.
Na szczęście wszelakie pasje Kulistego Dziecka były wspieranymi, udręczona manipulacją Rodzicielka kupowała kolejny zeszyt i następne farbki oraz kredki, a Babcia sadzała Kulę przy maszynie do szycia i wcale się nie bojąc, że sobie dziecko przyszyje palec do sukienki dla lalek, albo zepsuje ową maszynę, a takoż malując ja wtenczas różne wizje swoje w temacie ciucha, projektując imaginacyjnie i kreatywność swą ćwicząc.
Nie wiadomo co się stało, ale jak sądzę, kreatywności nadmiar sprawił, że podlotkiem się stając, część talentów schowałam do szuflady, albowiem będąc już kobietą dojrzałą, jako pomoc szwalniczo-projektowa w rozrywkowym programie ja wylądowałam, gdzie miałam okazję zobaczyć jak się produkuje nie tylko ciuchy, ale i telewizję od tyłu zobaczyć, lecz o ile talent szwalniczy we mnie wzmógł się już wcześniej, tak projektowania ciucha na papierze przy pomocy ołówka i kolorowych farbek musiałam się dopiero uczyć, albowiem całkiem zapomniałam, że jako dziecku mnie to wychodziło wcale nieźle.
W ten deseń, warto dbać o dzieci i ich talenty, chronić ich niewinność i nie gasić pragnień, albowiem natenczas wielu jest takich, co im się nie podoba kreatywność duszy i podążanie za swymi pragnieniami, bo skoro sami zrąbane mieli dzieciństwo i są natenczas porąbani, to wcale ich ów fakt nie upoważnia do tego, aby czynić cudzym dzieciom rycie pod beretem i także samo w dorosłych ludziach niszczyć ich Wewnętrzne Dziecko, dla którego jedynym i najważniejszym uczuciem jest w pierwszym rzędzie miłość do siebie, a w drugim miłość do swego bliźniego, ale takoż wolna wola i samoświadomość.
