Auf Den Kopf Fallen czyli Kula i Krakowskie Skandale

Jak się można dowiedzieć z literatury, istnieją na tym padole tak zwane Upadłe Kobiety. Także samo i w pewnym telewizyjnym serialu nawet się i o Upadłą Madonnę Z Wielkim Cycem rozchodziło, co w poszukiwanie jej obrazu, wielkiej wartości, nie wiadomo czy względem owego cyca, czy też inne były przyczyny, tak Francuski Ruch Oporu, jak i niejaki Herr Flick, do spółki z Helgą w faszystowskiej bieliźnie, wielkie poszukiwania uskuteczniali.

Także samo i taka Kula, podniety dla swych zmysłów poszukując, do miasta Kraków ostatniej zimy się wybrała. Ledwie ja z Karawanu wysiadłam, już mnie wszelakie szaszłyczki i inne pyszności kusić zaczęły, tak więc pokrzepiałam się ja, aż i wieczór nadszedł niespodziewanie przy tym ciekawym zajęciu. Tak zaś pokrzepiona na ciele, wnet i strawy duchowej ja zapragnęłam i do Jamy się jakowejś wybrałam, co o niej się mówi, że kultura tam wielka panuje, a także samo i trunki wyszukane sobie wypić można. Jak raz, ledwie ja sobie grzane wino z korzeniami zamówiłam, tak się jakowyś jegomość rozkręcił i w klawiaturę jakowegoś fortepianu, czy innego pianina walić z pasja zaczął, że ból głowy u takiej Kuli to spowodowało. Tak się bowiem niekorzystnie złożyło, ze przy stoliku obok, para jakaś sobie siedziała, co jej się dyskusji aktywnej zachciało i w ten deseń owego pianistę oni przekrzyczeć próbowali. Także samo się i okazało, że jak raz, taka Kula względem owych hałasów źle zrozumiana została i miast wina z korzeniami, korzenie z winem ona otrzymała. Względem zaś, że kulturalna ja jestem wielce i w porządnym lokalu pluć mnie przez zęby nie wypada, tak owe korzenie ja musiałam także samo na tak zwaną zagrychę skonsumować. Nie wiadomo zaś, czy te korzenie jakowymś narkotycznym działaniem na Kulę wpłynęły, a może to krakowskie było powietrze, jak do swego hotelu ja wróciłam w sen zapadłam nagły i niespodziewany.

Tak to, jak śpiąca królewna jakowaś pewnie bym i skończyła na tym wyjeździe, lecz tak zwane cuda techniki tego padołu, a nie książę bajkowy, ten sen mnie zimowy przerwały. Jak raz bowiem, moja kumpela, Seksowna Łodzianka, kogucim pieniem, co w Kuli telefonie zamiast dzwonka się odzywać ma we zwyczaju, pobudkę mnie urządziwszy o jakowymś Baranie, co ja go koniecznie nawiedzić muszę, rozwodzić się zaczęła. Kiedy zaś się ja z owego sennego zamroczenia na dzienne świadomości światło wydostałam, tak się w ten deseń dowiedziałam, że więcej jest w Krakowie owych Baranów i w jakowejś Piwnicy się one znajdują, gdzie się pod nimi, czy też z nimi, na ten przykład i trunkami wszelakimi raczyć można.

Tak to, przy Rynku szukałam ja owych Baranów, przy tej okazji co i raz do jakowejś restauracji wchodząc i przysmakami wszelkiego rodzaju się racząc. Tak mnie więc do wieczora późnego zeszło, aż do owej Piwnicy, między Barany się ja zakulałam. Zaiste, stał tam na podwyższeniu Baran okazały, aż ja z tego wrażenia przy barze usiadłam i zimnym piwem schłodzić się musiałam. Tak mnie to zaś pochłonęło niezmiernie i w ten deseń ja nie zauważyłam, że przez jakowegoś jegomościa, jak to się mówi, podrywana jestem, a Anioł Stróż mój, zaś piwo przy barze spożywa i ani jemu w głowie mnie jakoweś ostrzeżenie zasunąć. Tak się bowiem niekorzystnie złożyło, że podrywający mnie jegomość, jak to się mówi, podpadający był wielce, albowiem za kontakty, z tak zwanym małoletnim, mógłby takiej Kuli paragraf zagrażać. Tak mnie to z równowagi wyprowadziło, że z rozmachem w krzesło, co na nim mój Anioł Stróż sobie siedział ja kopnęłam, aby jemu w ten deseń przypomnieć,że w czasie pracy alkoholu spożywanie, konsekwencje swoje mieć musi. Jak jednak wiadomo z literatury, Anioły bezcielesnymi są istotami, za to krzesła, co one na nich piwo piją, przy barze siedząc, wręcz przeciwnie. W ten deseń Anioł mnie się w nos roześmiał, krzesło zaś jednemu gościowi na nogi się przewróciło, co jak niejaki Brus Łilis wyglądał i odezwał się w te słowa:

"Mano Man!"

Tak mnie ta dojczlandzka mowa w ustach Brusa Łilisa, co wśród Baranów Krakowskich, piwo z Aniołem Stróżem popijał, zaskoczyła, że więcej nic w owym dojczlandzkim, jak "Szajse" mnie się powiedzieć nie udało.

Na takową zaś Kuli inteligentną odzywkę, twarz Łilisa Brusa w uśmiechu się słonecznym rozjaśniła i tak się ten paskudny mój Anioł przyczynił do tego, że miast w Ojczyźnianym Kraju ja kultury Ojczystej zażywać, z dojczlandzkim Brusem Łilisem między Baranami w Piwnicy siedząc, dojczlandzkie dialogi prowadziłam, co mnie Upadłą Kobietą uczynić musiało, albowiem. . .

c. d. n.