Nestory to opowiedziana muzyką i tekstem historia o pięknie wieku dojrzałego. Przez ostatnie lata nikt w teatrze nie pokusił się aby dotknąć temat seniorów i ich problemów. Udało to się zespołowi Teatru Muzycznego w reżyserii Marka Chojnackiego w tym spektaklu. Sztuka wystawiona w konwencji dobrego teatru starożytnej Grecji nawiązująca do Ptaków Arystofanesa opakowana w piękne stroje i udaną scenografię jest zaproszeniem do postawieniu wielu ważnych pytań dotyczących życia ludzi dojrzałych. Obecny współczesny świat zdaje się zapominać o starości, odchodzeniu, byciu niechcianym, niepotrzebnym, byciu na marginesie. We współczesnym świecie promowany jest wizerunek młodości, bezustannego sukcesu, wyścigu szczurów i wszystkich tzw. jasnych sfer życia. Nikt nie chce mówić drugiej stronie medalu współczesności: braku czasu pracy w bezdusznych korporacjach, czasowych umów śmieciowych, wiecznej niepewności o byt, braku szacunku dla mądrzejszych i bardziej doświadczonych. Czas Mistrzów Mentorów odszedł gdzieś w niebyt, a wszyscy chcą od życia więcej niż mogą udźwignąć, i chcą to zaraz - natychmiast. Sztuka Nestory jest właśnie o tym… o tym że, nikt nie potrzebuje doświadczonych przez życie, także przez los. Jedyną nagrodą dla nestorów za doświadczenie jest nędzna emerytura wypłacana z kasy bądź bankomatu. Komediowa konwencja tej sztuki ukazuje jak śmieszne są przyziemne problemy całej cywilizowanej społeczności. Tak jak na jednym biegunie sztuki Kadrowa „Kadrosowa” zapatrzona jak w święty obraz w swego prezesa w korporacji jawi się być groteskową. Na drugim zaś biegunie ukazane zostało piękno i mądrość doświadczenia oraz mistrzostwo śpiewu Nastorów ludzi doświadczonych i ptaków zarazem którym marzy się poszybować wysoko chociażby w marzeniach.
