KRNML

U nas tak zawsze: X rzuca pomysł. Stu klakierów X-a woła: "Brawo! Genialne!". Stu wrogów X-a krzyczy: "Bzdura! Precz!". Kolejna "debata publiczna" zaliczona. Meritum... umknęło.

Dziś los ten spotkał ciekawy skądinąd projekt opodatkowania mediów mainstreamu, by wesprzeć niezależne media lokalne. Celowo pomijam, bo to tutaj bez znaczenia. Komentujący uczepili się dwóch słów. Zwolennicy - słowa "niezależne". Wiadomo, że wielkie media są be, "niezależność" jest cacy, więc pomysł jest dobry i basta. Przeciwnicy jęli ośmieszać "opodatkowanie" dowodząc, że to niesprawiedliwe, że zapłaci i tak odbiorca, a nie media itd.

Czy istotnie takie "opodatkowanie" jest bezprecedensowe, niedopuszczalne? Prywatne media w Polsce z mocy prawa składają się na polskie kino. Nie bulwersuje to nikogo prócz środowiska filmu, które walczy o tę kasę. Opodatkowanie ogólnopolskich stacji TV i radiowych czy gazet w rozsądnym rozmiarze przyniosłoby znaczące w skali celu pieniądze, a dla owych mediów i ich odbiorców byłoby finansowo ledwo zauważalne. Tu problemu nie ma.

Wszyscy skupili się na sposobie zebrania kasy. Nikt nie pyta, jak ją podzielić. To zaś problem, który IMHO pomysł dyskwalifikuje. Powierzyć to rządowi lub jakiejś jego agendzie? Jakie przyjąć kryteria - kolejność składania wniosków o dofinansowanie? Czy "merytoryczne" lub geograficzne? A może decyzje powierzyć... władzom lokalnym, którym lokalne media mają patrzeć na ręce? A może na wzór KRRT powołać Krajową Radę Niezależnych Mediów Lokalnych (KRNML), kandydatów do której zgłaszać mogłyby szkoły gminne szczebla podstawowego i średniego?

Jestem otwarty na propozycje. Skoro mamy już mówić o tym pomyśle, zróbmy to poważnie.

PS. Na twitterze krąży cytat z posłanki SLD Elżbiety Streker-Dembińskiej, która dziś na fejsbuku napisała: Uszanujmy prośbę i nie głosujmy na osoby pragnące być Z DALA OD POLITYKI. Jak dotąd najlepszy wic tej kampanii.