Mądrość to umiar i równowaga. Ja i bardzo wiele znanych mi osób potępia genderyzację społeczeństwa ale nie ma nic przeciwko równym prawom dla obu płci, ani nawet przeciwko osobom homoseksualnym czy transseksualnym. Rzecz tylko w tym by zachować umiar i zdrowy rozsadek - osoby, które dotknęło nieszczęście bycia homo lub trans mają pełne prawo do szacunku jako ludzie ale na Boga nie do gloryfikacji i promowania ich sposobu życia, Nie do umożliwiania im adopcji dzieci. W końcu dzieci są najsłabsze i musimy dać im prawo do życia w naturalnych i zdrowych dla ich kruchej dopiero kształtujacej się psychiki środowiskach. Z mamą i tatą lub jesli to niemożliwe to z namiastką mamy i taty w przypadku adopcji. Bo dzieci uczą się życia i pełnienia ról i muszą mieć wzorce aby w przyszłości sami stali się mamą lub tatą. Rodzina to podstawa i oparcie w życiu człowieka - dzieci muszą mieć stabilny, jasny uporzadkowany świat wokół siebie aby stały się zdrowymi psychicznie, szczęśliwymi ludżmi. Czy nie tego własnie chcemy dla naszych dzieci? I nie potrzeba tu dla potwierdzenia tej tezy specjalnych badań naukowych choć takie juz są, wystarczy odrobina refleksji i zdrowy rozsądek.
Takie stanowisko nie ma nic wspólnego z ciemnogrodem czy ograniczeniem percepcji wynikającym z fanatyzmu religijnego. W większości przeciwnicy zmasownej kampanii genderyzmu nie mają również nic przeciwko wychowaniu seksualnemu dzieci, ale nie w przedszkolu! Do tej wiedzy dziecko musi choć trochę dorosnąć - czas na to jest wtedy gdy rozpoczyna się okres pokwitania - nie można wychodzić przed szereg, bo mimo najlepszych intencji można naprawdę zaszkodzić.
Chaos jaki wprowadza ideologia gender burzy naturalny porządek świata i sprawia, że wszyscy jestesmy pogubieni i błądzimy jak dziecko we mgle. Podstawą naszej cywilizacji i życia w społeczeństwie jest szacunek dla drugiego człowieka i jego pogladów, a coraz częściej mam wrażenie, że osoby identyfikujace się z gender, feminizmem czy srodowiskiem LGBT mają z tym duży problem. Tak bardzo walczą o szacunek i prawa dla siebie, że szacunek wobec osób myślacych nieco inaczej gdzieś im umknął po drodze.
