PISANKA

Czasami...
ktoś niespodziewanie
obnaża nas samych dla nas samych

niczego nie chcąc
podchodząc bez ostrzeżenia
zdejmuje nasz pancerny płaszcz

głaszcze naszą niepewność

lęk zawiesza na wystającym gwoździu

wcale nie pyta czy tego chcemy

rozdziewa z powłok,
widzi bowiem, że żar pali nasze wnętrze

po pewnym czasie sam

wbijaj nas samych na gwóźdź zardzewiały od lęku

pod ciężarem naszych łez
spadamy

więc wrzuca nas
w kąt rzeczy zapomnianych
przykrótkich, zagubionych rękawiczek i niechcianych krawatów

obnażeni
zmarznięci
sami nie wiemy jak się to mogło nam przydarzyć

pozostaje nam zakopać się na wieki wieków amen
w czerń która nie zdradzi
nie podejdzie od tyłu
nie powie fałszywego świadectwa dla ciekawości swojej

najedli się słów naszych
napili naszą rozpaczą
obtarli usta resztkami naszych złudzeń
szurając krzesłem niechęci i zniecierpliwienia
wychodzą trzaskając drzwiami
dla zagłuszenia swoich wyrzutów

Nie czyńcie tego nigdy więcej

/z sieci/