Najwyższy poziom..

"Człowiek nigdy nie przeżywa tego, co jest. Przeżywa to, co było albo co będzie". Andrzej Stasiuk

Najczęściej tak jest, ale nie zawsze.

Są chwile, które całkowicie cię odbierają przeszłości i przyszłości.

Intensywne z rożnych powodów. Nie ma w tym nic klaustrofobicznego.

Zamknięcie w chwili - to najwyższy poziom wolności i przestrzeni..

Niektóre, nie wiedzieć skąd, mile siadają na ramieniu. I zostają już w nas na zawsze.

Są niejako zesłanym cudem.

Inne - rozkładamy w myślach jak synoptyczną talię kart.

Architektura takiej chwili wymaga aktywności budowniczego.

I nawet te - świadomie wypracowane w sercu, dotknięte już datą realizacji  - także są  cudem.

Przede mną obecnie 3 chwile.

Mam na co czekać.

Każda dotyczy innej galaktyki sytuacyjnej, emocjonalnej.

Każda szalenie ważna.

Finał lutego - Zakopane. Zaproszenie od Pana Brzaska.

Inna chwila wiąże się z żartobliwym kadrem, który nad wpisem.

Kolejna - literacki kontekst.

Cokolwiek - czekanie też jest rozkoszą.