Panbóg i czytelnicy świadkiem - mam aż nadto zrozumienia i cierpliwości dla PiS-u. Miewam jednak też momenty zwątpienia, na przykład kiedy Minister Kultury tłumaczy w polsacie, że jego misją jest wspieranie szmirusów. Nie, panie ministrze, diskopolo nie jest kulturą, to byznes rozrywkowy nastawiony na zysk, jak każdy byznes, który po wsparcie powinien ustawić się w kolejce razem z byznesem np. zapiekankowym i szmateksowym.
Jeżeli awangardowy teatr ma stanąć w tym samym wyścigu co zespół Bayer Full, bo dla Ministerstwa warci są tyle samo, to po co nam w ogóle Ministerstwo Kultury, które nie potrafi odróżnić kultury od jej braku, uosabianego przez np. wtórny pop. Prymitywna łupanina na trzy akordy bezwstydnie żeruje na najniższych, podlanych wódką gustach. Jej jedynym celem jest nachapanie się kasy, nawet kosztem zepsucia tych gustów ze szczętem. Owszem, diskopolo cię nie zabije, ale tylko w tym jest lepsze od heroiny. Różnica istotna, ale wciąż za mała, by uzasadnić ministerialne dotowanie tego haniebnego procederu.
Żałosne jest tłumaczenie, że Ministerstwo nie wystąpiło o zwiększenie liczby etatów wobec konieczności oceny nieco ponad dwóch tysięcy wnioskodawców. Wyrobiony meloman po jednej piosence jest w stanie ocenić, czy wykonawca kulturę wzbogaca, czy demoluje. Jeśli w wielotysięcznym Ministerstwie znalazłoby się dziesięciu sprawiedliwych, to zapomogi rozdzielono by w ciągu tygodnia, bez większych kontrowersji.
Zamiast użyć swych pracowników w ich właściwej funkcji ministerstwo zdało się na tajemniczy algorytm. Dziw, że w kolejce po wsparcie autorów algorytmu nie ustawiły się artystki sztuki kochania z licznych w stolicy agencji towarzyskich. Bardziej należy się im, niż artystom bayeru, nawet w wersji full.
