Oskarżony o gwałt urzędniczki i molestowanie podwładnych Czesław Małkowski przestał być prezydentem Olsztyna. Wczoraj zadecydowało o tym blisko 25 tys. mieszkańców - to więcej niż jedna piąta olsztynian w tzw. wieku produkcyjnym.
Małkowski, były cenzor i członek PZPR, uciekinier z SLD (gdy słupki poparcia dla Sojuszu runęły w dół), za którego - gdy "Rz" ujawniła seksaferę - modlono się w kościele, wolą ludu został odcięty od ratusza. Okupował Olsztyn tylko o rok krócej, niż krzyżacy.
Olsztyn udowodnił wczoraj, że demokracja potrafi obronić się sama, nawet w mniejszych społecznościach. Jednak zanim - co planuje PO - pozwoli się na poszerzanie kompetencji lokalnych władz, trzeba ten sukces olsztynian obejrzeć z wielu stron...
Głos olsztynian jest ważnym przykładem dla wszystkich Polaków. Udowodnili, że władza jest zależna przede wszystkim od wyborców, a nie od układów, powiązań czy pieniędzy. Czy jednak kropla z Olsztyna, to całe morze polskich samorządów? Nie. Są miejsca, wiele ich, w których mimo bardziej oczywistych przewinień, władza może czuć się bezpieczna. Na poziomie niewielkich gmin, to wójt i burmistrz jest panem życia i śmierci. Nie mamy jeszcze Polski z naszych marzeń. Polska wielkich miast, szans, pracy, rozwoju, jest daleko od tych, którzy chcą czy muszą żyć na prowincji. Tam klany władzy powielanej od wielu kadencji wrosły rakową tkanką w zdrowe społeczeństwo. Tam wójt zatrudnił już tylu bliższych i dalszych krewnych, że jemu przeciwstawia się jedynie w domowym zaciszu a nie na wiecu. Za dużo jest do stracenia.
To jest zadanie dla dzisiejszej Polski. Jak uzdrowić słabą i uzależnioną demokrację na samym dole. Jak przekonać ludzi, że mimo sieci powiązań, są w stanie zebrać gromadę prawych i niegodzących się na taki kształt swej małej ojczyzn, by zwyciężyć jak w Olsztynie? Bowiem przegrana oznacza tam rzecz o wiele straszniejszą, bo o wiele mniej anonimową.
Inne tematy w dziale Polityka
