Czy Jaruzelski zwolnił Geremka - do Kokosa cz. III

We wspomnianej wczoraj teczce Bronisława Geremka znajduje się pismo przewodnie Henryka Bednarskiego sekretarza Komitetu Centralnego PZPR z 9.04.1985 r. adresowanego do Kiszczaka jako zastępcy członka Biura Politycznego PZPR i Ministra Spraw Wewnętrznych, a dotyczące działalności Geremka i Janusza Onyszkiewicza:

           Wnioski zawarte w dwu notatkach zostały zaakceptowane przez I Sekretarza KC tow. gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego. W obu przypadkach niektóre z zadań przypadają na resort kierowany przez Towarzysza Generała.

Z uwagi na szczególną polityczną wymowę podejmowanych działań, bardzo proszę Towarzysza Ministra o osobiste zainteresowanie się podejmowanymi działaniami w obu sprawach.

Kiszczak zadekretował pismo na Ciastonia i Straszewskiego, którzy kierowali Departamentem IV (kościelnym) MSW, co świadczy o słabym wprowadzeniu Kiszczaka w sprawy resortu, bo wymienionymi politykami opozycji „opiekował się” Departament III.

Po piśmie przewodnim w teczce następuje notatka Wydziału Nauki i Oświaty KC PZPR o antypaństwowej działalności Geremka, której ostatnim przejawem było wygłoszenie prelekcji na Uniwersytecie Gdańskim, a sprowadzonej do wypowiedzi antyradzieckich. Nota bene w teczce znajduje się nawet protest Konsulatu ZSRR w Gdańsku w tej sprawie. Domyślam się, że wymieniony w teczce z nazwiska gdański beton partyjny oprócz doniesienia do Komitetu Wojewódzkiego doniósł także do „przyjaciół” na wypadek próby zamiecenia sprawy pod dywan. Zupełnie niesłusznie, bo funkcjonariuszka odpowiedzialna za oświatę w KW zajęła się tak energicznie sprawą wypowiedzi Geremka, że wkrótce awansowała na Ministra Oświaty. Wracając do notatki WNiO KC PZPR, to zaproponowano w niej oprócz pacyfikacji kadrowej Uniwersytetu Gdańskiego, zwolnienie Geremka z pracy przez Sekretariat Naukowy Polskiej Akademii Nauk.

Tak więc, z powyższych dokumentów wynika, że Jaruzelski zgodził się na wniosek kadrowy WNiO KC PZPR zwolnienia prof. Bronisława Geremka z pracy w Instytucie Historii PAN za treść wykładu wygłoszonego na zaproszenie Samorządu Studenckiego Uniwersytetu Gdańskiego.