Dziewiątego marca 1942 roku w Mielcu od rana trzyosobowe grupy - dwóch esesmanów i jeden policjant - chodziły po domach i znalezionych w nich Żydów kierowały na rynek. Niektórzy na widok tej nędzy mają naprawdę łzy w oczach, a reszta tych, niestety większość, śmieje się z owej rozpaczy - wspominał jeden z ocalałych reakcję Polaków. Około 500 mężczyzn Niemcy przewieźli do obozu pracy w Pustkowie, a pozostałych, których było 4 - 5 tys., zapędzili do hangarów w pobliżu Chorzelowa. Kto nie był w stanie iść, był mordowany. Kilka dni później wszyscy zostali przetransportowani do gett tranzytowych na Lubelszczyźnie, większość zginęła w komorach gazowych. Mielec stał się pierwszym miastem w Generalnym Gubernatorstwie "wolnym od Żydów".
Źródło: G-W Historia.
