Piętnastego maja 1934 roku w nocy z 15 na 16 maja skończyła się na Łotwie demokracja. Premier Karlis Ulmanis, mając poparcie ministra wojny Janisa Balodisa i organizacji paramilitarnej Aizsargi, ogłosił w kraju stan wojenny, zawiesił konstytucję, rozwiązał parlament i wszystkie partie polityczne. Zamach był bezkrwawy, ale aresztowani zostali niektórzy urzędnicy i politycy. W obozach internowania znalazło się 369 socjaldemokratów i 95 członków faszystowskiej partii Perkonkrusts. Ulmanis, cieszący się autorytetem z czasów wojny o niepodległość, ogłosił, ogłosił, że uwolni kraj od wielopartyjnego chaosu. Łotewska dyktatura zakończyła się wraz z okupacją kraju przez ZSRR w 1940 r. Ulmanis zmarł w radzieckim łagrze dwa lata później.
Źródło: G-W Historia.
