Do religijnych oszołomów - wiersz

Do religijnych oszołomów

Wy już, ciemni, przemijacie
Jak z barchanu szyte gacie
Jak na korbę Jelcz, jak kino
Gdzie muzykę gra pianino

Ryknie jeszcze wieprz opasły
Że przez czarta świeczki zgasły
Jeszcze lico świętej panny
Dojrzy w szybie motłoch czarny

Jeszcze z gender w bój śmiertelny
Ruszy zbrojnie herszt kościelny
Jeszcze gmina murem stanie
Przy zboczonym swym kapłanie

Ale koniec już się zbliża
Dzikich pląsów wokół Krzyża
Kres ciemnoty, zakłamania
I pod kołdrę zaglądania

Wy już, ciemni, przemijacie
Przeszłość, którą tak kochacie
Z otwartymi was rękami
Przyjmie, zbawi i omami.

Tekst dedykuję wszystkim tym, którzy wiarę zastąpili bałwochwalstwem. I tym, dla których agresja jest ważniejsza, niż miłosierdzie. A także tym, którzy w Żydach widzą wrogów, w gejach - zboczeńców, a wśród swych kapłanów nie dostrzegają zwyrodnialców (nawet wtedy, gdy ci kapłani idą do więzienia za swe niecne uczynki).

Posłuchaj rozmowy z profesorem Tadeuszem Bartosiem - ROZMOWA W RADIU RDC