Przyglądam się całej masie zdjęć, kandydatów na prezydenta zamieszczonych i obrazujących sprawozdania z aktualnych wydarzeń. Jedne wywołują ciepłe uczucia, wzruszenie. Inne złość, żal i smutek. Jak w lustrze odbijają się prawdziwe oblicza panów walczących o najwyższy urząd w naszym państwie. Tak to już jest z ludzką naturą, że szuka sobie całkiem podświadomie, osób z którymi się identyfikuje. Cech charakteru, zachowań wobec innych, wyglądu. Grubi chętnie przebywają z grubymi, mądrzy z innymi którzy cenią sobie wiedzę, oszuści z oszustami....O czym mi mówią te zdjęcia. Jakimi ludźmi są ci panowie, kogo bym chciała by mnie reprezentował. Któremu oddam swój głos.
Polska Agencja Prasowa / Jacek Bednarczyk
Andrzej Duda z żoną Agatą i córką Kingą
To zdjęcie wywołuje szereg wzruszeń. Piękna, elegancka i bardzo zadbana żona, z równie śliczną córką, jak i sam kandydat dumny z tak świetnego towarzystwa. Chciałoby się rzec szczęśliwa rodzina, z szczęśliwą rutyną miłowania. Naturalną jak oddech. Umiejętność stworzenia obrazu takiej rodziny, zrozumiane może być nie inaczej, jak tylko postawą wobec świata i ludzi napotykanych na swojej drodze. To bezpieczny dom. Dom spełnionych marzeń. Kto by nie chciał w takim domu przebywać....Przeglądając inne zdjęcia widzę człowieka uśmiechniętego w gronie ludzi otaczających go z każdej strony, patrzącego na ludzi i ludzi słuchającego.
Czy ten pan potrafi słuchać ludzi do niego mówiących, czy tylko suflerki na plecach wiszącej. Bardzo to smutne patrzeć na człowieka zniesmaczonego widokiem ludzkiej biedy . Człowieka wypranego z empatii. Człowieka który przez 5 lat reprezentował nas wszystkich. Smutno i gorzko gdy przychodzi uświadomić sobie że to jest lustro w którym odbija się poparcie takiej liczby osób głosujących na człowieka władzy dla władzy. Obraz wszystkich wad przez normalnie demokratyczne społeczeństwa, osądzonych sprawiedliwie.
