TALENT! (proszę przeczytaj, uśmiechnij się i wylicz swoje talenty)
Mówią ze mam talent,
Ale do czego? czy wiedzą?
Bo przecież niczym się nie chwalę.
Wiele różnych talentów można przecież mieć,
A o nich nawet nie wiedzieć.
Ale moimi się chętnie z wami podzielę,
Może się ze mną z nich pośmiejesz.
Na przykład:
Talent do mycia talerzy bowiem mieć trzeba,
Bo jak położyć na brudnych kromkę chleba.
Do sprzątania dużym talentem się wykazuję,
Żeby brud nie wszedł tam, gdzie go nie potrzebuję.
Przecież jak w brudnym garnku coś ugotujemy,
To potem tego nie zjemy,
A o rzeczy rzucone na podłogę się potkniemy.
Talent mam do przeklinania,
A także do długiego spania.
Do nudzenia się też mam talent,
I tkwię w nudzie w zapale.
Talentem dłubania w nosie wtedy się obnoszę,
Choć wołają na mnie „prosie”.
Wiec mi talentów nie brakuje,
A na dodatek się z nimi dobrze czuję.
Dalej więc wyliczam swoje talenty,
I krytyce się nie daje, jestem bowiem nie ugięty.
Otóż, jeszcze talent mam do ludzi denerwowania,
Oszukiwania i żartów z nich „strugania”.
Jestem też w domu z talentem aktorem,
Gdy obiecam, że brudne ubranie wypiorę.
Że się poprawie z talentem udaję,
Choć wiem, że talentu do tego nie mam wcale.
W kłamstwach z talentem się gubię,
Mimo że tego bardzo nie lubię.
W biurze natomiast z talentem oszukuję,
Że ciężko za wszystkich pracuję.
Chwalę się również talentem jedzenia,
A że je nie przyrządzam to nie ma znaczenia.
Na szczęście żonie talentów także nie brakuje,
Ponieważ wykwitnie i smacznie gotuje.
Może wystarczy moich talentów wyliczania,
Bo stos garów jest znów do zmywania.
A talenty moje będą błyszczeć dalej,
Talerze, bowiem wycieram coraz wytrwalej.
Wymień teraz swoje talenty czytelniku,
Na pewno masz ich bez liku.
